Y Kuşağı Z kuşağını ağzı açık ama gururla izliyor..

Y kuşağı belki de 80 İhtilalinin yarattığı en apolitik kuşak.. İçi isyan dolu ama cesareti olmayan, korkan bir kuşak Y kuşağı. Ben de o kuşaktayım. İçim isyan dolu, ama korkuyorum sesimi çıkarmaya.. 80 ihtilalinin acı yüzleri ile karşılaşmış bir ailedenim. İşimi kaybetmekten, kolayca terörist damgası ile cezaevini boylamaktan korkuyorum elbet. İtiraf ediyorum. Çünkü ailemden bir çok kişi biz sokaklardaydık.. Ne oldu şimdi? Davamız uğruna mücadele ettiklerimiz bizi partinin kapısından bile sokmuyor. Üstüne üstük durdukları yer tam da yıllarca uğruna işkence gördüğümüz kelimenin tam yanında.. ADALETSİZLİĞİ'n tam yanında duruyorlar. 

Y kuşağı en yaralı kuşak bence.. Adaletsizlikle 20 li yaşlarında tanıştılar ve üzerinden 19 yıl geçti hala oldukları yerdeler. Sokaklara çıkıp haykırmak istiyoruz aslında. Adalet nerede? Demokrasi Nerede? diye bağırmak isterken boğazımızda duruyor kelimeler. Y kuşağı olarak yaralıyız. 80 ihtilalinin çocukları, 2000 li yılların genciyiz. Huzur görmedik ki.. Huzur nedir bilmeyiz. Demokrasinin D si ile tanışmadık bile. Tek bildiğimiz Korku İmparatorluğunun gölgesinde korkmak. 

İşte bu yüzden şu an Z kuşağına gıpta ile bakıyoruz. Teknolojinin gelişmesi dünya ile daha kolay entegrasyon onlara sanal bir ülkede yaşadıklarını gösteriyordu. Aslında bizden daha cesurdular. Gözlerinde korkunun olmaması insanın içini umutlandırıyor. Haksızlığa boyun eğmiyorlar ya. En çok da ince esprilerini seviyorum. Naif ve tam ortadan vuran. Rahatsız olması gerekeni tam da rahatsız eden. 

Z kuşağı bu ülke size minnet duyacak. Y kuşağı bir tarih yazamadı ama sizin tarihiniz okunacak gibi duruyor. Güzel günler Güzel, Yorgun Ülkemin olsun...