Zaman, gözlerine de oynamış oyununu,
Bir vakitler çok masum bakıyordun Mihrinaz.
Beyaz tüller örterken o incecik boynunu,
Saçına mor çiçekler takıyordun Mihrinaz.
Bahar gelip, güneş yüzün serende,
Bahçede gül, dağda çiğdem derende,
En sonunda yeşil bir göz görende,
Gönül verip âşık m'oldun mihrinaz?
Hüzünbaz düşlerin asûmâna feverânı idi gamlı notaların sedası
Feryad-û figân etse de dil her kelâmda; dinmez bu ıstırabın nidâsı
Telif Hakkı
© Selcen Karamanoğlu @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.