Ya savaşarak çekiliriz bu eninde sonunda yok olmamız manasına gelebilir. Savaşarak çekiliriz asla teslim olmayız. Zincir kabul etmeyiz. Kim bilir belki yok oluruz lakin şerefimizle yaşadık şerefimizle ölürüz. ATSIZ Beğin dediği gibi; "Bu gün yollanıyorken bir gurbete yeniden Belki bir kişi bile gelmeyecektir bize. Bir kemiğin ardında saatlerce yol giden itler bile gülecek kimsesizliğimiz...

​Toplum, sanki sürekli olarak bir risk altındaymış gibi korkutularak, bu tehlikede olma duygusu topluma empoze edilerek -sürekli- bir korku kültürü oluşturulabilmektedir. Bu korku kültürü. Bu korku kültürü sayesinde de toplum, kendisini sürekli gerçek sandığı -ancak çoğunlukla sûni- riskler ile karşı karşıya olduğunu düşünür. Hal böyle olunca  bu kültür,bir süre sonra topluma yerleş...

Tel örgüler arkasında kayalıklar arasında bir kartal gördüm. Eski kartaldan eser yoktu. Zavallı görünüyordu. Acıdım. Durdum seyrettim bu görkemli kartalı. Eskiden böyle miydi diye düşündüm? Ne kartalı eskiden! Gölgesi bile ürkütürdü. Geniş kanatları vardı bulutlarla yarışan. Yüceliğini bitirmiş gördüm tel örgüler arasında. Belli ki en zayıf noktasından yakalamış usta avcı. Nedir kartalın...