Bağlama

​​kendi derinliğine yürürken
eskiyen dudağında
kesilmiş hesaplar durur
dizlerin bağı çözülür ansızın
kime varırsa varsın
göz bebeğin
uzaktaki umut artık
küçük bir karartı adım

sürgün olur bütün türküler
kadının duası böler geceyi
bitmeyen rüyası adamın
kenar süsü yıldızlar
ve uçurumlar
sancısı sonradan duyulur
kopan gönül bağının
hayli zaman
unutmuştur gelmeyi zaten
serin uykular

nasıl oldu anlamadım
gitti yanımızdan usulca
dün
zülüftün yüzüme dolanan
saç bağıma takılı kalan hüzün
varsın acımasın eserken
bu hoyrat yel
toprağa şiir eken elimde
bir içimlik şimdi var
buyrun siz de tadın

.