GÖNÜL
Olmazı oldurmak, boşu doldurmak
Senin marifetin değilmiş gönül.
Hak yoldan sapana, yolu buldurmak,
Senin marifetin değilmiş gönül.
Ebem kuşağının üstünden sekmek,
Doğurmadan doğum sancısı çekmek,
Çorak yere sevda tohumu ekmek,
Senin marifetin değilmiş gönül.
Geçip giden günü geriye sarmak,
Kızıl denizleri ikiye yarmak,
Küf mayadan taze bir hamur karmak,
Senin marifetin değilmiş gönül.
Bir sabah güneşi tersten doğurmak,
Tüm canları bir kazanda yoğurmak,
Kem ruhlardan kötülüğü soğurmak,
Senin marifetin değilmiş gönül.
Rüzgar olup ağaçları savurmak,
Güneş olup ortalığı kavurmak,
Dillerde söylenmek, kalplerde vurmak.
Senin marifetin değilmiş gönül.
Haddimi bilirim, Cahil'sem bile,
Belletmem kokmayı, goncaya güle,
Güzel düşü hayr'a yorma nafile,
Senin marifetin değilmiş gönül.
Kaan ÖZASLAN
05.07.2018
Sayfamızda yayımlanan yazıları kaçırmamanız için yayınımıza abone olun.
Aboneliğinizi istediğiniz zaman sonlandırabilirsiniz.