MEMLEKETİM OLDUN

Soğuk bir gündü o gün, sessizce çıktım evden.
Kimse uyanmadan.
Hızlı adımlarla ilerlerken bir an duraksadım. 

 -"Nereye gideceğiz?"diye sordum kendime. 
-"Nereye gideceğinizin önemi yok ki, kovuldun bir kere. Gideceğin yeri bilsen de bilmesen de" dedi.

Doğru söylüyordu sonuçta kovulmamış mıydık?

Akşam oldu ben soruları cevaplandırırken..
Öğrendiğim tek şey vardı ki bugünden; eğer bir yerden, bir kalpten,bir evden kovulduysan gideceğin yerin ve ya gideceğin bir yerinin olup olmamasının bile hiçbir önemi yoktur.

Gidecek bir ev de bir yer de bulursun ama bir kalpten kovulduysan ülkenden kovulmuşsundur.

Ben o günden sonra bir ülke bulamadığımı düşünürken kendime.

Yurtsuz kaldığımı düşünürken sen geldin. Kalbin benim Ülkem oldu artık. Ben de sana ülke oldum.

Benim kalbim senin hep memleketin olsun.
Biz ülkesine aşık olanlardanız ama kendi kalbin de ki ülkeye.