Bizim bir bostanımız vardı, bir de arkımız. Şükür eder geçinirdik kırkımız. Un ederdik de dönerdi çarkımız. Dostumuz, neşemiz bir de şarkımız. Ne mi oldu derseniz? Arkımıza yaban otları doluştu. İş var ya rüstai dört bir yana kaçıştı. Ekmek edecekken sövüldü de çarka. Tutuştuk bir dövüşe ki unlar havada saçıştı. Varsa bir kavga, lazım gelsin ayıra birisi İşte öyle hemen bir fikirle çıktı...

"Yüzyılların akılcı bir bakış ile sorgulamadığı geleneklere hala sıkı sıkıya bağlı olan bir toplumun belirlediği siyasal iktidarın, böyle bir toplumun belirlediği siyasal iktidarın şekillendirdiği eğitim sistemi ve basının, oportünist ve pragmatist politikacıların şekillendirdiği basın ve eğitim sistemi ile yetişen yeni neslin, toplumu ileriye götürmesi mümkün müdür?" Bir hamster düşünel...