KUM YAZISI

Hayat nehrim kurudu, su kalmadı yatakta,
Akıl kepenk indirdi, gönül ise batakta.
Yaşamakla ölümün birleştiği çatakta,
Kendimi infaz ettim boynumdaki fermanla, 

Kimse anlamaz beni ne olursun sen anla!
Dalgaya direnemez kuma yazılan yazı,
Kulakları sağırdır deniz duymaz niyazı.
Baharı bekler durur gül neylesin ayazı?

Zemheri yaşıyorum başımdaki dumanla,
Kimse anlamaz beni ne olursun sen anla!
Aşkın; yaz ortasında bahtıma düşen çığdı,
Gülümseyen yüzüme dağ gibi keder yığdı.

Dünyalara sığmazken gelip bağrıma sığdı,
Söyle ne yapacağım bu davetsiz mihmanla?
Kimse anlamaz beni ne olursun sen anla!
İçerime düşünce gözlerinin çıngısı,

Acı sözlerin oldu ömrümün yalangısı.;
Bir türlü son bulmadı yüreğimde yangısı,
'Geçecek' diyordun ya; hiç geçmedi zamanla.
Kimse anlamaz beni ne olursun sen anla!

Silahsız cinayetti buna ayrılık dendi,
Ve sevdanın bedeli firak ile ödendi.
Sonunda yarış bitti, hasret ölümü yendi,
Akşamı dost eyledim kızıla dönen tanla,
Kimse anlamaz beni ne olursun sen anla!

11.08.2017-Malatya