VASİYYET

Ölünce mezarımı taşla çevirin,
Sevmek nedir? Bilmeyen girmeyiversin.
Ağaçlarla etrafı kapatı verin,
Gözyaşımı silmeyen görmeyiversin.

Bir de çeşme yaptırın, başımda aksın,
Sevenlerim kabrime karanfil eksin,
Oradan gelip geçen bir tas su döksün,
Etrafımı dikenler sarmayıversin.

Mezarın başındaki taş küçük olsun,
Maksat; gelen dostlarım yerimi bilsin,
Hal anlamaz gelmesin, sevenler gelsin,
Bilmeyen de yerini sormayıversin.

Helva, lokma yapmayın öldükten sonra,
Hayır olsun aş verin garibanlara,
Üç-beş çulum kaldıysa verin onlara,
Dolaplarda boş yere durmayıversin.

Ağabeyime kalsın yetim bağlamam,
Öte yandan gelip te onu eğlemem,
Hangi türküyü çalsa artık ağlamam,
Boşuna ellerini yormayıversin.

Neyim varsa üç kuruş evladımındır,
Bilirim ki dünyanın malı yalandır,
İnsan olmak cihanda asıl olandır,
Yine de parasızlık sürmeyiversin.

Kalanlar evladıma sahip çıksınlar,
Yüreğine şefkat tohumu eksinler,
Azıcık hatrım varsa iyi baksınlar,
Yetim kalan yavrumu kırmayıversin.

Cahil idim ardımdan muradım budur,
Geldiğim yer topraktır, döndüğüm o'dur,
Koca dünya sayılmaz gamla doludur,
Kimse dünyaya meyil vermeyiversin.

Kaan ÖZASLAN
07.03.2018