YAMALI GÖK

Sen ben gece efkar 

Senede bir yağacak artık kar 

Dağlar kırıldı gönlümüz sağlam 

Dağ kırık Gök yamalı adını analı 

Senin adını hep anmalı

Gök delinmiş ne hoş

Su değil kar düşse adına yanalı

Serinler içim o zaman sen koş 

Dağ kırılmadan yetişmeye koş

Dağ kırılsın durduğumuz yer sağlam 

Yetişmeye koş büyü hemen 

Büyüdün büyü daha bozuldu büyü

Hemen bozuldu büyü bozuldu hemen 

Yetişemezsen yetinmeye koş

Yetin elindeki ile yetim 

Aşka yetim yetin 

Yetinmek senin aşk diyetin 

Yetin hep sen rol çalma hayattan 

Hırsızlık olmasın hayatta tek yetin

Hırsızlık günah intihal gözardı 

Kaderimden çalma sıradaki bahardı

Sen efkar ben gece 

Efkar da gelir gece gelince 

Dudakların şişkin belin pek ince 

Saçların siyah parlar yıldızları takınca 

Tak takın yıldızları takın 

Yıldızlar olsun parlak takın 

Kaymasınlar saçından saçların gece

Kaymasınlar bulamam tutacak dilek

Ah saçların gece ben efkar 

Ben fakir bakma bana görme hâkir 

Bırak bırak yıldızları bırak 

Saçlarını görmeden şahittim hepsi ırak 

Bırak yıldızları dönmez dünya

Dünya dönmezse âşıklar görmez rüyâ

Sen gece sen efkar

Son gece son efkar 

Yılda bir yağan yağdı kar 

Kar yağar aklanır efkar 

Efkar aklandıkça saklanır efkar 

Yeryüzü beyaz dağlar yıkık 

Dağlar yeryüzünde kaşlar çatık

Dağlar oldukça aşlar katık 

Gök yamandı gayrı kesilir kar 

Kesilir kar kesik karlar var 

Kar kesilir kardeş kesilir kesik kanlar ar

Gök yamandı hep yamandı gök 

Göğe baka baka yarandı kök 

Kök bak göğe bak kök 

Ulaşamazsın göğe istersen kökünü sök 

Sen göktün sıfatın görktü 

Göğü sevmek köke yüktü 

Dağları kır onlar göğe yakın 

Onlar bile göğe yapamaz akın 

Gök yamalı ona sevdâ yamalı 

Yamalı gök hep yamandı 

Yere indiği gün ona sevdâm yamandı 

Deli