ZELZELE

Sözüm ona bilgeydi lider denilen kişi,
Ekilmiş bir tarlayı tümden belleyip geçti.
Bizlerden gayrısına boyun eğmektir işi,
Her gelen ensesini bir kez elleyip geçti.

Suratsızlar sürüsü işgal etti Balgat'ı,
Dışarıya güleryüz, bizlere gayet katı.
Yirmi küsür senedir yaşıyoruz afatı,
Sönmeyen ocağımı hepten külleyip geçti.

Türkeşçiyiz dedikçe, biz olduk azar yiyen,
El üstünde tutuldu, Fatiha bilmez diyen.
Kırılan kol yen'inde kalırdı ebediyen,
Ülkücü ülkücüye kafa sallayıp geçti. 

'Yöneten biz olalım' diyenlere sövdüler,
Yirmi kişi toplanıp bir kişiyi dövdüler.
Bize hakaret eden her kim varsa övdüler,
Birileri bunları azcık yallayıp geçti. 

'Faşit, vampir' diyerek bizlere kan kustular,
Bizim çocuklar öldü, onlar ise pustular.
Biz 'Konuşun!' dedikçe 'Devlet' deyip sustular,
Yıllardır anamızı beka dölleyip geçti.

Katar katar olmadı; uçağımız, yatımız,
Türk uğruna, Türk için bozuldu rahatımız.
Düz yolda gitmez iken bizim rahvan atımız,
CIA'sal İslamcılar iti nallayıp geçti. 

'Bunların pusulası sapıyor' diyorlardı,
'Beytülmaldan avanta kapıyor' diyorlardı.
Hatta 'Bunlar lidere tapıyor' diyorlardı,
Kendileri onları sağdan sollayıp geçti. 

B. Melih Emre