AKP SEÇMENİ VE ERDOĞANCILIK

​Rte sevdası bir hummadır. Ezikliğin getirdiği intikam hissinin, cahilim ama güç bende diyebilmenin, kompleksine neden olan kendinden yüksek gördüğü güruha had bildirmenin kronikleşmiş halidir. En ufak rasyonel bir yani yoktur ve asla olmamıştır. Erdoğancılık rövanş almanın ete kemiğe bürünmüş halidir. Reyisciler özdeşleşme histerisine gark olmuş vaziyetteler. Saray'da oturuyor, karısı 40bin euroluk çanta takıyor demek beyhude çünkü anlamazlar anlasalar dahi reisimizin eşi helal olsun diyebilme kapasitesine sahipler maalesef ki. Erdoğan o sarayda oturmuş biz gecekondudayız hiç önemli değil milletin adamı çalışıyor karşılığı olacak, diğer devlet başkanları gelince ülkemizi kötü mü görsünler, hem oy hem de para çaldığını ve partisinin çaldığını söyleyince çalıyor ama çalışıyor hem hangisi çalmadı ki diyebiliyorlar komik bir şekilde. Ekonominin kötüye gitmesi, eğitimin kevgire çevrilmesi, adalet duygusunun yok olması zerre umurlarında değil. O patates 20 lira olsa "dış güçlere inat reyisin yanındayız patates yiyen vatan hainidir" diyebilecek insanlar bunlar.

Ekonomik kriz kendilerine getirir de demiyorum artık. Ancak Büyük Bunalım ölçeğinde bir şey yaşanırsa belki. Ama o durumda bile o hastalıklı sevgiden vazgeçmeyecek insanlar olacaktır ve bu da hiç küçümsenmeyecek kitleler demektir.

Bu güçlü lider tutkusunun beslendiği bir kaynak da Atatürk kompleksi. Bizim de bir Atatürk'ümüz, Atamız olsun isteğiyle kendi süper kahramanlarını yaratmak. Bu imajı heba etmemek için memleketin satılmasına bile aldırmazlar ve aldırmadılar öyle feci bir kompleks.

Şimdi düşünün devir onların devri. Fırsat ellerinde artık, reyisleri direksiyona geçmiş. Öyle bir ekonomik kriz oldu diye giderler mi? Bu manevi tatmin ağızları açlıktan koksa da uzun süre daha motive edecek onları ne yazık ki..