​SİYASET SATRANCI 

Yerel seçimlere sayılı günler kaldı. Vatandaş sandığa gidip oy verecek. Demokrasi(!) yaşayacak. 

Peki vatandaş kime niçin oy verecek?

Bir kaç büyükşehir adayları dışında kimse kimseyi neredeyse tanımıyor. Özel hukuku olanlar hariç elbette. 

Parti genel başkanları kör dövüşünde. Küfürler hakaretler iftiralar akla hayale gelmeyecek vaatler…
Tehditler. Seçilse de görev yaptırmanız açıklamaları. 
İşte böyle bir seçim. 

Seçim olsun  ayıp olmasın sanki. Dostlar seçimde görsün milleti. 

Evet bir yerlerin istediği buydu. Şimdi tam istedikleri gibi bir seçim oluyor. 
Ortada yerel yönetim konusunda plan yok proje yok neyi nasıl yapacağız konusu yok sosyal yapı yok. Yok oğlu yok.

Ne mi var?

Genel başkanlar var. Sanki bütün genel başkanlar belediye başkan adayı gibi. 
Hal böyle olunca da seçim yerel seçim olmaktan çıkıp genel seçim ve haliyle genel başkanların gövde gösterisine dönüştü.
Parti araçları geçiyor bağımsız adaylar hariç sanki aday genel başkanları gibi. 
Yahu arkadaş bir beldenin yönetimine talipsin ortaya çık konuş anlat. Yok kardeşim. Ortada dolaşan genel başkanlar var sadece.
Garip bir seçim dönemi. Her şeyi ile garip. Propaganda anlayışı garip söylemler garip sloganlar garip. Muhalefete hakaret en büyük yatırım. Gerçek gündem mi dediniz? O tu kaka. 

Sahi bu ülkenin gerçek gündemi nedir?
Ekonomi değil. Hayat pahalılığı yok bu da değil. Fiyat ayarlamaları mı dediniz bu hiç değil.  

Ne mi var?

Üç beş ucuz slogan.
“Ehline emanet” diyor. İyi de o ehil 7-8 ilde seçime giriyor. 
“Gönül işi” ne demek? Belediyecilik akıl işidir sosyal plan proje işidir diyen yok.
Aslında vatandaşta da öyle seçim heyecanı falan yok. Vatandaşın bekası ile onların bekası arasında uçurum var.  
İktidarın istediği çizgide bir seçim gidiyor şimdilik. Genel başkanlar yarışı şeklinde bir seçim.
Oynanan satranç falan değil. Bildiğin sıradan dama.

Hayırlısı olsun efendim. 
Muhabbetle kalın.

Doğan Ay