Vira bismillah !

​Bazen başlangıç yapmak gerekir.

Aslında doğarken bile bu dünyaya ; bir başlangıç yaparak gelmişizdir.

Hayatımızın dönüm noktaları ya milat olarak geçer ömrümüze ya da bitiş olarak...

Bu yüzden başlangıçlardan asla kaçamayız.

Sonu hüsran olsa bile , vira bismillah deyip başlamalıyız.

Genelde bana derler ; çok pastel yazıyorsun.

Duygu yok yaşam belirtisi yok renk yok kıpırtı yok...

Aslında öyle değilimdir.

Her zaman duygusal görünmekten kaçtım. 

Kaça kaça görmediğim köşe bucak kalmadı. 

Artık içimdeki isyanı saklamayacağım. 

Yüreğimden fışkıran lavların , etrafımdakileri yakmasından korkmayacağım. 

Taş duvarların ardında, acıların altında ezilip kalmayacağım. 

Gerekirse hayatımı yakmaktan korkmayacağım. 

Yeter ki içimdeki bu isyan bu serzeniş artık susmasın. 

Kaçmak yok. 

Köşe bucaklara sığınmak yok. 

Hep kaçtım. 

Ama hiçbir zaman kaçtıklarımdan kovalanmadım. 

Gökte yıldız sönse de susmak yok. 

Küsmek yok. 

Ne lodos ne yağmur ne kar ne çamur. 

Beni yıldıramaz artık. 

Dillerde bir türkü var artık. 

Susmayacak olan. 

Bir ölüp bin dirilenlere selam olsun...