Aklından Bir Gitmek Tut

küçük bir şiir yaz mesela

dünyalar kadar.

anladım, göğün sökülmesi bundan
öpünce ölürmüş mavi
biraz sonra açar sabahı rüzgar
sıkı tut aldığım nefesi

şimdi hüzün
avunmalı bu şiirde iki gözüm

selamlasın sokakları bırak
kimsesiz kimliğim
dal fidan soğuk, üstelik
dilimdeki suç benim
unutma gönlüm
yalnızlığa ilişen son heceyi

anlatsana
nasıl oluyordu sevdalı yaşamak

göz ucumda akrep diyorum
gidelim
biterken sonsuzluğun dansı
sayamıyorum, arsız sokak lambaları falan
yakıyor her şey canımı

türkü dinleyelim mi giderken
denize karşı

Ört üstünü
üşümesin yağmur 'ah'ımızdan
baharı bağrında sakladığı belli
yorulduysak kahrımızdan
düşen her damla için sinip toprağa
uyumak var şimdi, uyuyalım.

.