Anladım Gelmeyeceksin

​sensizliğin gözlerime ağır geldiği zamandı
son sigarayı yaktım yüreğimde
kulaklarım adımlarının sesine hasret
uykuyu haram ettim yorgunluğa

bir kemanın gerilmiş yayları efkarımın ortağı
gözlerini ünledim, dudaklarından öptüm
yokluğunu, tadında yaşarken
son ezgide, düştü iki yana kollarım
anladım gelmeyeceksin

​yeni güne selam durmuş sabah ezanı
annelerin gözleri mağrur
saçları okşanacak birazdan çocukların
ve çocuklar…
çocukların çehreleri, önlüklerinin yakası kadar beyaz
yüreğimi üşütmesin diye kapıdan sızan ayaz
saatimi en çocukluğuma kurdum
orada ne sen varsın, nede ağır aksak ben
gerçeğimden kaçıyorum, yarı puslu anılar ile
anladım gelmeyeceksin

hava soğudu iyiden iyiye
bu kış beter olacak
ve benim fakir odamda
kömür sobası değil, hayallerim yanacak
kemanın sesi hepten boynunu bükmeden
kapatıyorum perdeyi
ciğerlerimi parçalayan 
çektiğim son nefes mi, yalnızlığım mı bilemedim
söndürdüm sigarayı
anladım gelmeyeceksin.