Türlü kederlerden geçtiğimi düşünürdüm önceleriDüşünmek şöyle dursunGeçmiştim de aslındaTatmıştım üzüntülerin en haşmetlisiniYaşamıştım yani,Yaşamıştım vakti zamanındaAcınılası acılarım da oldu benimZaman zaman ortalığı inleten şen kahkahalarım da... Çoğunlukla imrenilecek sevdalarım da olduÇoğunlukta yalnızÇoğunlukta ıssızÇoğunlukta bir başıma kalmalarım da... Ben böylesine fersah fersa...
Siz duman sanırsınız
Kahır tüter fabrika bacalarından
Gece vardiyasında
Kısa giyineni gözüyle taciz eden,
Geceleri ite köpeğe tecavüz eden,
Alkolü haram bulup her haltı yiyen,
Sen değil misin bu arsız anadolulu?
Ey Sevgili,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Seni geride bırakıp; şu sefil bedenimi zamanın ötesine taşıyamadım
Her sokağım çıkmaz, her kaldırımım ıssız
Ben sana aç, ben sana susuz
Sana bakar her baharın çiçeğiTüneğinde bir kuş uyur, EfrûzeÇetin rüzgâr kaldırır ki leçeğiGüzelliğin, saçlarında, FirûzeSana bakar her baharın çiçeği Ellerinle uzanalım yarınaÂhir zaman, umutları, derelimVe Efrûze... dayanamam nârınaMevlana'nın hikmetine erelimEllerinle uzanalım yarına Letâfeti pinhan eder yüreğimBu râyihâ... âhu gözler... aparırDudakların en tutkulu ereğimCanım içre nic...
Bir rüzgarda bekledim.
Bana gelecek kokuna hasret,
Yüreğim her çiçekte seni arıyor,
Karıncanın azminde, seni arar oldum.
Ozan Selçukî'nin duydukları ve gördükleri karşısında bunalıma girmesi; sazını eline alması; Pîr Sultân Abdâl gibi zulme başkaldırmasıdır. Vatan nedir, millet nedir, bilmiyor;Yürüdüğü yol, yol değil Türkiye'm.Hat'asını târih bile silmiyor;Yürüdüğü yol, yol değil Türkiye'm. Laf atıyor Atatürk'e durmadan,Türk'ü Türk'e kırdırıyor vurmadan,Mübâreğin, bileñziği burmadan;Yürüdüğü yol, yol değil...
© Mert Öztaş @tahtaPod.com
Bugün yine yaşlar aktı ya
İki ananın al yanağından aşağıya
Kara toprak yine sulandı ya
Çeşm i değer sîneme ol müjgânı tîr olur, Müjgânı tîr olur da sîneme bir yâr olur. Şeb i Arûs zemânı ol sükût u hayâle, Mahkeme i Kübrâ'da gayrı âh u zâr olur. Perişân oldum da yâr âşkı pinhân eyledi, İmdi âfet i dilber... muhibbîyet ar olur. Selçukî firâk ider bu âhir bâd ı hazân, Ey Fâil i Zülcelâl... aktâr ı arz nâr olur. Mert ÖZTAŞ
© Mert Öztaş @tahtaPod.com
