SEN VARSIN

Sevda yelkenime seni dokudum,
İlmek ilmek nakışında sen varsın,
Sana şiir diye seni okudum,
Her mısranın akışında sen varsın.

Baharda tohumlar filizlenirken,
Rüzgârla eğilip cılızlanırken,
Güneş tepelerden palazlanırken,
Başakları yakışında sen varsın.

Sabah seherinde kuşların sesi,
Dile getirirken türlü hevesi,
Gönlümü hapseden göğüs kafesi,
Ruhumu her sıkışında sen varsın.

Cemre düşüp dağda karlar erirken,
Kuru dallar tekrar filiz verirken,
Yeni doğmuş maral ilk kez yürürken,
Ceylanların sekişinde sen varsın.

İlkbaharda dağda çiğdem bitende,
Yaz ayında bağda bülbül ötende,
Güz günü hanemde ocak tütende,
Bozdağların zor kışında sen varsın.

İnsanlar kaybolup sesler dinerken,
Yeryüzü tozuyup herkes sinerken,
Bulutlara yağmur yükü binerken,
Şimşeklerin çakışında sen varsın.

Neye baksam seni görür gözlerim,
Gün geçtikçe daha derin özlerim,
Kızma sakın, incitmesin sözlerim,
Her güzelin bakışında sen varsın.

Cemalin olmazsa, yeter seda da,
Kavuşmakta Hak'tan bize veda da,
Cahil'in gözyaşı sana feda da,
Her damlayı döküşünde sen varsın…