Seyrüsefer

soğuktan geliyorum
düş düğümlerini yakan soğuktan
çoğalıyor gözlerimde perdeler

bir nefeste kaçarken yelkovan
yolun yarısında kalıyor akrep
geliyorum dünyanın dert çukurundan

güzele bağlanmaktan söz ediyor biri
yüzü mavi elleri bahar engimi
bükülmüş kalplere
yeni açılmış mezardı unutmak
bir desem ki ağrıyor kırılgan kanatlarım
anlarım hangi şiir oturmuşsa içimize
ucunda yine yarım yamalak bir susmak

ve geceye diz çöktüren sen
sensin daha yeşermemiş ağaç gölgesi
dağılmışız, topla bizi istersen
kaçak gülüşlerin gövdesine dal budak
bir yetim zamanı
ardından bakalım ipince yaralarımızın
uykusu bölünmüş masallarımız için

kutsanmış yarınların ah
tırnağında ciladır dün kızıl
savrulan canımızın aşkla düğünüdür bugün
uyan uykundan al aklımı al
ve hiçliğe bak
yaşamak gayret kuşağını dolanmışken ince beline
ölüm dediğin bir alaca kuş gelip konacak
bu süslenmiş boşluğa kanat vurarak



.