Yükselir yükselir sıralı, sürgün
İp gibi gerilir bu dağlar Kezban.
Beş değil, on değil, sadece bir gün
Ölse de dirilir bu dağlar Kezban.
Biz öğretmenler, tatile girerken öğrencilerimize ve ailelerine pek çok tavsiyelerde bulunuruz. Söylemezsek olmazmış gibi... :) Sağ olsunlar, onlar da dikkate alırlar. Mademki böyle bir misyonumuz var, o halde sosyal medya ortamında da bu konudaki düşüncelerimi paylaşayım istedim. Çok fazla şey geçti aklımdan. Önce konu başlıkları yaptım. Her konu üzerinde düşündüm, baktım bütün bunları y...
Dur açma ışıkları,
Kapkaranlık olsun oda.
Merak etme bulurum seni,
Yürek yordamıyla da.
Her gece bir meleğin yastığına dayanıp,
O ipek saçlarını koklayıp uyuyorum.
Gecenin ortasında tekrar tekrar uyanıp,
Üstü açık mı diye yoklayıp uyuyorum.
Yine hilal kaşlarını,
Yıkma canımın cânanı.
Beni görüp dişlerini,
Sıkma canımın cânanı.
Ne kara vicdanın var imiş senin,
Sanma sakın vicdanının sesiyim.
Meftunu değilim artık busenin,
Zerrece insafın var ise senin,
Bendeniz Monako prensesi'yim.
Yine saat sabahın beş'i,
Gün ışımaya daha çok var…
Birkaç saate okunur ezanlar,
Sen sıcak yatağında uyuyor musun yar?
Ben bir geceyi daha öldürdüm,
Ama aldırma…
İzmir'in güzel kızı!
Çekingendin biraz da,
Hiç elele yürümedik,
O sahil kenarında…
Nazan bu dağlara kar düşmeyince
Çığ gibi çoğalan sel bize tuzak.
Ormanlar toprakla örtüşmeyince
Yaprağı kuruyan dal bize tuzak.
