SEVGİMİZİ YAŞATALIM

"Öğretmen küçük öğrenciye seslendi;– Gel oğlum. Kalk bakalım tahtaya, sana bir sorum var.– Buyrun, öğretmenim..– Canlılar kaça ayrılır?– Dörde ayrılır öğretmenim.– Bana yanlış gibi geldi ama hadi say bakalım..Minik öğrenci parmaklarıyla saymaya başladı;– Bitkiler,Hayvanlar,İnsanlar,Çocuklar.– Çocuklar da insan değil mi oğlum?– Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim– Peki, şi...

Devamını Oku

MUTLULUK HAKİKATEN BİR SEN, BİR BEN, BİR DE ÇOCUK MU?

Mutluluk nedir diye düşündüğünüz oldu mu? Olma ihtimali çok yüksek olsa da hadi birde birlikte düşünelim.. Mutluluk ile haz almanın çoğu kez karıştırıldığının farkında mıyız.. Denize, ormana velhasıl insanı mest eden bir manzaraya karşı oturup, sevdiğimiz yemekleri yediğimiz anlar kendimizi mutlu hissederiz. Değil mi? Güzel bir ortamda, sevdiğimiz önümüze hazır gelen yemeklerden aldığımı...

Devamını Oku

DİKKAT

DUYGUSUZ NESİL GELİYOR Hayatın gerçekliklerinden uzak duygusuz ve bencil bir nesil geliyor/yetiştiriyoruz. Hem de öyle böyle değil bu duygusuzluk bu bencillik. Sadece ben diyen ama neredeyse ben diyen kendini bile sevmeyi beceremeyen bir nesil… Toplumsal reflekslerden uzak yılanın kendine değmediğine sevinen başkasına o yılanın zarar vermesini seyreden bir nesil.Yanımızda gelişen olaylar...

Devamını Oku

Telif Hakkı

© Doğan Ay @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.

DAĞINIK DÜŞÜNCELER

Dostluk tatilde. Geri döner mi belli değil. Sevgi mefta. Halbuki muhabbet her işin başı olmalıydı. Sevgimiz yapmacık çiçekler gibi soğuk donuk ve kokusuz. Tahammül son nefesini vermede. Güneş sanki doğsam mı doğmadan batsam mı ikileminde. Dostluk çok eski zamanlarda kalan bir masal. Paylaşmak hep bana sadece bana olursa tamam. Adalet hokkabazın elinde hokus pokusa kurban edildi. Oysa ada...

Devamını Oku

Telif Hakkı

© Doğan Ay @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.

"Şiir" Denilen An

"Şiir" Denilen An

Sadece bu adamlar mı sevmiş de, adlarını düşürmezsin dilinden. Ben sevmedim mi yani seni?

Tut ki, o sevdiğin şarkı çalıyor şu an.
Şu uzandığımız tahta zemin, tazecik bir toprak olmuş.
Saçlarına tırmanmaya çalışıyor, henüz ekilmemiş çiçekler. 

Tut ki, o şiir, bedene bürünmüş, çıkıp gelmiş, duruyor karşında.
Ellerini uzatmış sana. Ellerinde, yılların tozu, sevdiğin tüm mısraların kokusu var.
Bir yanda da ben. Ben de uzatmışım ellerimi. 

Hangimizi seçerdin sahi? 

Dur, cevap verme sakın.
Bilirim, için gider mısra dendi mi.
Ne var sahi, o adamları sende bu kadar adam yapan? 

Yazmışlar, sevmişler ki yazmışlar diyorsun.
Ben yazsam kokusunu içine çeke çeke okumazsın kağıtları, bilirim.
Sitem değil bendeki, sadece… Ne bileyim, çocukça bir kırgınlık belki. 

Devamını Oku

Telif Hakkı

© Doğan Ay @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.

 Galeri

 Blog Takvimi

Lütfen takvim görünümü hazırlanırken bekleyin