SEYFİ DURSUNOĞLU DA GİTTİ

Hiç şüphesiz büyük bir gösteri sanatçısıydı.
Sanırım, o da emsâli zor geleceklerdendi.
Bilenler bunu söyler.

Her sanat herkese hitap etmez.
Huysuz Virjin'in sanatı bir çokları için huysuzluktu.
Muhafazakar kesimlere göre kabul edilemez bir iş yapıyordu.
Bazıları demediklerini bırakmazlardı.
Olsun!
Bizim gibi çeşidi bol toplumda bunlar da olur.

Hayat hikâyesi ilginçtir.
Tiyatrocu olmak ister.
Aile denizci olsun ister.
Deniz Lisesi'ne girer de.
Askerlik ona göre değildir.
Daha doğrusu klasik okul ona göre değildir.
Belli bir zekanın, belli bir konuya ilgisi sıralı insanlar gibi değildir.
Okul sıkar, basit gelir.
Bakınız, dünyanın neredeyse gelmiş geçmiş bütün büyük yaratıcılarının okuma başarısı yoktur.
Son yüzyıla gelirsek, üniversite bitirenleri de azdan azdır.

Seyfi Dursunoğlu onlardandı.
Okul bitiremedi ama çaresiz memurluk etti.
Buna rağmen 17 yıl Sosyal Sigortalar'da kalışına şaşmamak mümkün değildir.
Bu 17 yılda da gösteri sanatçılığı için çok çalıştığı, çok düşündüğü, çok şey yaptığı açıktır.
Sonra ayrılıp küçük bar ve kulüplerde gösteri yapmaya başladı.
İzmir Fuarı onu zirveye taşıdı.
Büyük bir şöhret oldu.
Artık sadece Türkiye değil, batı kapısı da ona açıktı.

Kıvrak bir zekâsı vardı.
Son devrin yaşayışına ve sahne kültürüne hâkimdi.
Genel kültürü de genişti.
Şimdi onun eline su dökecek sahne sanatçısı söyle deseniz ben bulamam.

Nedense onu Kumpanyalar Devri sanatçısı gibi görürüm.
Yüz yıl öncenin sanatçılığından çok izler taşır.
Kantolar devrinin sanatçısı desem de olur.
Nitekim Virjin adı da onları hatırlatır.

Türkçesi telaffuz(diksiyon)u temizdi.
Zengin bir dil kullanırdı.
Bugün o zengin dili kullanabilecek sanatçı da, ilim adamı da nadirdir.
Bu, yüksek kültürün yer yer sokağa, çokça piyasaya kaçan eğlence diliydi.

Geniş bir Türk Müziği repertuarı olduğunu "şov"larında kullanışından biliyoruz.
Batı müziğine ve hafif müziklere de yakın ve yatkındı.
Bir defasında sanırım Zeki Müren veya ona yakın şöhrette biri ile müzikli atışmaya girmiş ve hiç geri kalmamıştı.
Düzgünce okurdu da.

Komikliği çok sevildi.
En olmayacak açık saçık şakalar yapsa kimse alınmazdı.
Gösterisine gelenler, onun takılmalarına hazır olmalıydılar.
Bizim TRT'de çıkması epeyce zaman aldı.
Kendisine bir hayli çeki düzen vermesi gerekti.
Bu kadar kayda gelecek zamanları değildi.
Sanatçı karakteri çok oturmuştu ve TRT'ye, devlete, onun ölçülerine de saygı duyardı.
Böyle bir ikilemle TRT'ye de çıktı.

Tek başına gösteri yaparsa kırar geçirirdi.
Bir ortakla veya grupla yapsa da hemen öne çıkardı.
Çok zaman tek başınaydı.
Öyle de yaşıyordu.
Komiklerin hayatı aslında hazindir.
O neşenin arkasında bilinmez ne çileler gizlenir.
Seyfi Dursunoğlu da öyleydi.

Çok zaman onu seyrederken dram oynayacak sanatçı derdim.
Hüznün de en ağırı, ağıt cinsinden duyuşlar da ona çok yakışırdı.
2012'de sahnede başındaki Virjin peruğunu çıkarırken duyduğu acıyı gece seyredince içim burkuldu.
O anda kalbine inecek zannettiğim bir ağır keder yumağı gelip sesine çökmüştü.
Bilmem böyle hissedenler olmuş mudur?

Sevgili Huysuz, Huysuz Virjin, Seyfi Dursunoğlu kazancını da yakınlarına değil en iyi değerlendirileceğini düşündüğü yere bağışlamış.
Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği'ne.
İlber Hoca'nınTürkiye'den cüzzamı temizleyen büyük doktor dediği Türkân Saylan'ın derneğine.
Bedenini de Tıp Fakültesi'ne.

Çok kişiye eli değmiş bir iyilik örneği olduğunu zannediyorum.
Öyleydi, duyardık.
Giderken de örnekler verdi.
Son on yılda buruktu.
Program yapacak yer bulmakta zorlanıyordu.
Dediğine göre baskı vardı.
Bunlar, olur, oldu.
Her yerde olur, bizde daha çok olur.
Yalnız çok rica ediyorum değerlerimizin değerini hiç olmazsa takdir edebilecek bir olgunluğa gelelim.
Yaptığı işe katılıp katılmamak, beğenip beğenmemek ayrı bahistir.
Değeri bilip söyleyenlerden olalım.

Bu toplum geniş görüşlüdür.
Biliyorum ki her kesimden herkes onu seyretti.
Cüppeli bile seyretmiştir.

Seyfi Dursunoğlu büyüktü.
Çektiği acılarla da büyüktü.
Yalnızdı.
Derine dalan herkes bu insan seli içinde yalnızdır.
Ona şükranlarımızla binlerle rahmet diliyoruz!