“An”ı Yaşıyoruz

Kimsenin bu milleti, kandırması gerekmez,
Biz kendi yolumuzdan, kimsesiz de şaşarız.
Sürülmemiş tarlaya, kimseler tohum ekmez,
          Bizler her yıl ekerek, aklımızı boşarız,
          Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

Vicdanlar sızlamıyor, yetim hakkını yerken,
Utanma da kalmamış; "Elhamdülillah" derken.
Biz eşeğe bineriz, sizler aya giderken,
          Bir dakikalık yolu, elli yılda aşarız,
          Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

Yabancı para filan, özelleştirme falan,
Aslında tüm bunların, ortak adıdır talan.
Birazcık boyanınca, sahi gibidir yalan,
          İçi boş sözler ile balon gibi şişeriz,
          Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

Cambaza bak diyerek, alttan malı çaldılar,
Çalmak yetmezmiş gibi, hazineye daldılar.
Ne yazık ki sonunda, aklımızı aldılar,
          Kendi ellerimizle, kabrimizi eşeriz,
          Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

Ortalık pislik doldu, almıyor bunu kafa,
Müslüman'ım diyenler, Havra'da durur safa.
Haysiyet ve onuru, atarak tozlu rafa,
          Simon'un ayağına ipek halı döşeriz,
          Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

Yok saysa da dedemi, tarih kelaynakları,
Üç kıtada iz yaptı, atının toynakları.
Sudan ucuza gider, vatanın kaynakları,
Hâlâ üç-beş kuruşun, ardı sıra düşeriz,
Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

Kendimize gül ettik, kuruyan yaprakları,
Sallanır üstümüzde, ecnebi bayrakları.
Kanla alınsa bile satarız toprakları,
          Bunu hayvanlar yapmaz, güya bizler beşeriz,
          Siz asrı düşünürken, bizler "An"ı yaşarız.

B. Melih Emre