BENDEN GÖRÜNENLER

Naçiz sanma kendini, aştan, sudan, ekmekten,
Bir bakışın, havadan bana âlâ göründü.
Senin yanında olup başka özlem çekmekten,
Her an seni özlemek bana evlâ göründü…

Ferhat dağları delmiş, ermek için Şirin'e,
Yusuf zindana girmiş, Züleyha'nın yerine,
Zöhre, Aslı, Asuman benzer de birbirine,
Mihrinâz'ın edâsı, bana leylâ göründü…

Derin vadiler gibi ruhumdaki izlerin,
Yoksa ne anlamı var, söylenilen sözlerin?
"Kahverengi" diyerek sevmediğin gözlerin,
Gönül penceresinden bana elâ göründü...

Bin bir adak adasam, değmek için eline,
Yine de dokunamam, zülüfünün teline,
Bakmak haram da olsa gönlümün güzeline,
Her gece mah-cemali bana aylâ göründü…

Her dem bahar olanlar, imrenirler kışıma,
Ben ağlarım, el bilmez, "Şiir" der gözyaşıma,
Gören "Şenlik var" sanıp toplansa da başıma,
Mihrinaz'sız ahvâlim, bana mevtâ göründü…

Kaan ÖZASLAN
14.12.2017