BİR DAMLA GÖZYAŞI (Aybüke Yalçın'a)

​hani büyüktü dünya
al işte, boğuldu bir damla gözyaşında
nerede ıhlamur kokan sabahlar
nereye kayboldu maviyi muştulayan alev topu
hayallerim ayazda kaldı
şiirlerimin payına düştü karanlık
eyvah ki vah bana
bir damla gözyaşı diyorum
söndürdü güneşi

​bu vatan gayrı benim değil
yabanlar kadar yabancı türkülerime
anla işte çaresizim güzel bacım
çaresizim Aybüke...
kudretini yitirdi kollarım
ellerim ulaşamaz ellerine
ecelime kefen dikiyorum en kırgın yanımla
kalemim iğne kağıdım iplik
ölümden beter imiş
öz yurdumda gariplik

bir damla göz yaşı değdi toprağa
sel götürdü sılayı
gayrı her adım
gurbete yürütür ömrümü

bir gençlik tükettim senli kavgalarda
pişmanlığım yalnızlığıma değil
inanmışlığıma
kravatlı adamlar heveslerimizin üzerine
oturmadan önceydi
sloganlarımın çehresinde ismin saklıydı
hepsi ayın şavkı gibiydi
nur yüzlüydü Aybüke

bir damla gözyaşı düştü ciğerlerime
yandı nefesim
geç kalmış bir fırtına
savuruyor benliğimi oradan oraya
kabullenemediğim bu gurbete kör gözlerim
önüm ardım sağım solum pusu
gidersen orta yerinden kırılacak umudum
kapanacak gönül pencerem dört iklime

hem bir kaç uslanmaz çocuk yolunu gözler senin

Aybüke...

Dönemez misin

Okan Kilit