Güzname

sen üzerine alınma sakın
yalın bir ezberden geçer hep
menevişli bahçelerin yitik sedası
yağmurdandır elbet
kesilmiş dermanı
güneşe aşık cumbaların

aklımın suçu değil aslında
asmalara tutunmuş çocukların
düşpembe oyunlarında kalmak

haklısın tadı tuzu yok artık
kurulmuş sofraların
ah! eski baharlarım
kalmadı dilimizde bereket
ve sabah
yarım bıraktığımız çayın
yarım bıraktığımız daha ne varsa demli
hatrı kalır güzelim yılların

dokunuyor elime
ihtiyar ağaçların mermerden eli
düşersek toprağa akşam vakti
oluruz bir çağ bitimi sonra
kitaplar arasında unutulan çiçek simi

büyürüz yeniden bittiğimiz yerden haklısın
insan yapar düşüp yanmak insanı
kalbimin içine bak harman yeri

umudum, suyuna gidip sevdalı yaşamın
yeniden bir yola çıkmak
mektubuma son verirken
gökkuşağına selam ederim kucak kucak
öperim gözlerinden.