HEMŞİRE

İçimde bir yara kanayıp durur 
Günbegün gittikçe azar hemşire. 
Dinmeyen sancısı yüzüme vurur 
Moralimi öyle bozar hemşire. 

 Mecnun'a rakibim sanki çöllerde
Bîçare gezerim viran hallerde
Savrulur küllerim hoyrat ellerde
Rüzgârlar estikçe tozar hemşire.

Hayaller bindiğim bir kızak bana
Düştüğüm sevdalar hep tuzak bana
Kedersiz geceler çok uzak bana
Alnımda sanki dert yazar hemşire.

İçimdeki acı gelmiyor dile
Yaş değil kan damlar gözden mendile
Akıllanmak bilmez şu gönlüm bile
Ardımdan kuyumu kazar hemşire.

Direncim tükendi artık sınama
Erkekler ağlamaz diye kınama
Gizli gizli süren bir iç kanama
Sinemden sessizce sızar hemşire.

Hicran yarasının inmiyor şişi
Çaresi yok madem sen bitir işi
Bırak pansumanı, çek gitsin fişi
Ruhum yaşamaktan bîzar hemşire.