NEPHEN II

esrarlı saatlerin beşiğindeyim
ölüm ile kalımın eşiğindeyim
sensizliğin bağrına hançer gibi saplanıyorum
akıp gitmekte vakit

geçip gitmekte ömür
elveda dediğin yollara diz vurup ağlıyorum
senden hatıra bir konçerto çınlıyor kulaklarımda
ruhum raks ediyor hatıranla
sensiz geçen zamanları sığdırıyorum kağıtlara
sahi,neredesin Nephen?

~

baharlarım kış
kışlarım bahar oldu
irem bağlarında düşlüyorum hatıranı
sert tütünümden bir nefes daha alıyorum
fermanlar yolluyorum sensizliğin diyarına
usul usul eriyor zaman deminde
puslanıyor umut saçan bakışlarım
sevda kokusu sinmiş gezdiğin yollara
adım adım geziyorum ruhunun dokunduğu her yeri
gönlüme gidiyorum
gönlüm figan…

~

sensizliğin yurdunda baykuşlar ötüyor
yavaş yavaş eskiyorum aşk denizinde
cızırtılı plakımda şenleniyor melodiler
yıldızlar el ele tutuşmuş
ben ki çürümüş bir sandalım aşk denizinde
sen ise görklü göğün beyaz meleği
hırçın maviliklerin efsunkar deniz kızı
zemheri bulutlar hapsetmiş bedenimi
gözlerim kısılıyor
vakit dolmakta
bıçak sırtı cümlelerin hicranı parçalamakta
yaralı kuşlar misali
bizden geriye iz kaldı
hüznü bitmez giz kaldı
gençliğim kayıp gidiyor avuçlarımdan
söyle yüreğimin bercestesi
söyle Nephen,neredesin?