Sultanım

​Yokluğunun soğuğuna alışamadım, alışılmıyor...

"Sensizlik ölüm" demiştin ya hani,
Gelemedim, gelinmiyor sultanım.
Yollar oldu kavuşmamıza mani,
Aşamadım, aşılmıyor sultanım.

Dermanımız kesildi son nefeste,
Hayallerimiz kaldı tek heveste,
Vuslat kuşunu demirden kafeste,
Tutamadım, tutulmuyor sultanım.

Yaraları var hala sızlar, kanar
Bilse halimi yüreği de yanar,
Hayat bizi bu acılarla sınar
Saramadım, sarılmıyor sultanım.

Hamurumuz çile, dertle karılmış,
Canı bedenden bir ömür ayırmış,
Kimlere gülmüş de, kimi kayırmış.
Bilemedim, bilinmiyor sultanım.

Yazmışlar fermana âh ayrılığı,
Bilmemişler dünyada gayrılığı,
Alnımızdadır ölüm sayrılığı,
Silemedim, silinmiyor sultanım.