Yıldızlar Parıldıyor Hala

​ben bu şiiri gecenin bir yarısında
sen de uykusuz kal diye yazıyorum
çünkü tüm keşmekeşliklere rağmen
hala parıldıyor yıldızlar
ve hala gün doğumuna umut ekmek güzel

​şanlı yalnızlıklar yaşarken dostlarım
uyuyamam kalabalıkların uğultulu ninnileri ile

sen de uyuma
çünkü biz aynı dalda göveren iki meyveyiz
kimsesiz sloganlara tutunan

sahi şarkılarımız bile terk etti bizi öyle değil mi
şiirlerde eski tadı vermiyor çok zamandır
saat hayli geç oldu
kurt kuş uykuda şimdi
uykuda kainatın tüm renkleri
eskimiş düşlerimi demliyorum çaydanlığımda
iki şeker öpücük konduruyorsun yanaklarıma...
sanıyorum ki her şey güzel olacak

bilmiyorum neden?
neden birden huzur iklimini deliyor gözlerin
geceye çöküyor dünlerden kalma yetim bir heyecan
on yedi yaşımın iflah olmazlığını arıyor gözlerin
sonra lapa lapa gerçekleri döküyorsun saçlarıma
utangaçlığımın çehresine dokunuyor ellerin

al işte!
çaresizliğim yanaklarından süzülüyor
ne olur yaş dökme küskün yanıma
en çok beni bu üzüyor

solgun benzim yansıdığında aynaya
yıldızları düşünüyorum
nasıl oluyor da hala toprağımın üzerinde parıldayabiliyorlar
söndürülmüşken ülkemin
ışık saçan yürekleri

kırgınlığım kadar gerçek
sana olan aşkım
intihara meyilli şiirler yazıyorum diye kızma bana
hala inancım tam gökyüzüne baksana
yıldızlar parıldıyor hala
mutlaka bir sebebi olmalı, mutlaka!

gün yeniden doğacak birazdan
her sabah ama her sabah
tükenmez bir inançla
umut ek gögün mavisine
belki Allah olduracak olmazı
kim bilir belki de sahipsiz değil bu sızı
belki yarın güzel olacak

sen yeter ki uyuma... uyuma
yıldızlar parıldıyor hala

Okan Kilit