Bugün artık burada dinmez, acıBugün artık koşamam maverayaÜlkümü armağan ettiğim çocukTut ellerimden, tut çocuğum... Dağlar, engin denizlerle bakışırTeninde rüzgar, kıskanıp esişirEy uçurtmayı ellerinden aldığım,Tut ellerimden, tut çocuğum... Ölüm, kalım nedir? Bir ihtimâlBenim içimdeki çocuk izmihlâlYaşarken üstüne toprak serdiğimTut ellerimden, tut çocuğum... Bugün farkına vardım, sens...

Sanki dört nala geçiyor günler, mevsimler.Bir savaşçının altında nefes nefese koşan kısrak gibi…Gözünü açıyorsun, bahar gelmiş; kapıyorsun yaz bitmiş…Sonbahar bile son günlerini yaşıyor artık,Pastırma yazı bitti bitecek…Uzunca bir uykuya hazırlanıyor doğanın kucağında; nebatat, hayvanat ve bilumum haşerat…Yani kışa giriyoruz usul usul…Kış da bize… Kayak mevsimi yaklaşıyor.Yok yok!O bildi...