DON KİŞOT VE BİZ

DON KİŞOT VE BİZ 

Sanço, efendisi Don Kişot’a diyor ki;

“Sevgili efendim, itiraf ederim ki, tam eşek olmak için bir tek kuyruğum eksik. Zat-ı âliniz bana bir kuyruk takmak isterseniz, ben hakettiğimi kabul ederim; ömrümün geri kalan günlerinde de size eşek olarak hizmet ederim. Affedin beni efendim, acemiliğime, cahilliğime verin; çok konuşuyorsam, kötülüğümden değil, zaafımdandır; insan beşer, kuldur şaşar."

Don Kişot’un, eşekliğe itirazı olmayan Sanço’ya verdiği cevaplar arasındaki şu cümle ilginç ve tanıdık geldi” (sh. 622).

“… imkansız olmayan vaatlerimin gerçekleşmesini bekle.” (Sh. 623).

Şİmdi millet, imkansız olmayan vaatleri (Gabar’da petrol, Karadeniz’de doğal gaz, Akdeniz’de hava cıva, Adıyaman’da jelibon, aslı yok yaylasında binbeşyüz koyun bekliyor!)Gerçi fazla bekletmedi kendileri! Faturayla evlerinize gönderdi! Eeee petrol bu kuyuda durduğu gibi durmuyor elbet mutlaka fatura istiyor.

Ne garip bir millet olduk jelibon rezervinin olduğuna bile inandık. Şimdi bu kitleden demokrasi hareket bekliyoruz.

İmkansızı biliyoruz olmayacak duaya amin deyip geziyoruz ama yine de vaz geçmiyoruz.Ya bu sefer başarırsa!

Kaç yıl geçti?

Kaç deprem yaşadık?

Kaç yangınla kül oldu ciğerlerimiz?

Kaç pandemi süreci yaşadık?

İşin ilgi çekici tarafı hep inandık.Ya başarılı olursa diye.

İmkansız vaatlerin gerçekleşmesini bekledik durduk. 

Hiç bıkmadan devam dedik.

Aynı tas aynı hamam olduğunu biliyoruz tellak da aynı olunca hoşlanmaya başladık galiba!

Anlaşılan bizim eşeklik Sanço’nun eşekliğinden uzun sürecek. 

İmkansızı beklemek işimiz. 

İmkansız olduğunu bilmiyor muyuz?

Vallahi billahi bal gibi biliyoruz da hâlâ fakirliğin en yüce rütbe olduğuna da inanmayı bırakmıyoruz. 

Not: Ne şam'im şekeri ne Arap'ın yüzü.

Doğan Ay