Ne oldu bizlere, neyimiz var? Niçin bu noktadayız? Yani neden bu kadar yıkık dökük, naçar, yorgun, kırılgan, umutsuz, mutsuzuz? Ayrıca her gün biraz daha çoğalan isyanımıza ne demeli? Keyifsiz insan portresinin ülkelerin dört bir yanını sarmasını nasıl karşılamalı? Teknolojik yaşam bu denli sirayet etmişken tüm derinliklerine insan hayatının, niçin dar alanda tufanı yaşıyor benlikler? So...

Böğürtlen topladığımız, sonra dağ çileklerini fındık yapraklarına sarıp yediğimiz günler gelir aklıma sayın Sürmene'den başlayıp Of'un kıyı kesiminden devam edip Hayrat'ın(Trabzon'un güneyde kalan ilçesi) dağ doruklarına uzandığımız günler. Artık her şeye "sayın" der oldum bugünlerde. Sayın orman, ağaç; il, ilçe, köy, belde falan. Sayın diyerek isimleri, yerleri anar oldum. Sayın gökyüzü...

Not: Yazıda geçen kişi adları, durum ve olaylar birer hayal ürünüdür. Yaşanılan ülkede her şey kötüye gidiyordu. İyiye giden şeyler de oluyordu bazen, ama bunlar vatandaşın karnını doyurmuyordu. Muhalif partilerin birkaçı ortaya atılıyor, bir şeyler yapıyordu yapmasına da bir diğer muhalif partiler muhalefet ediyordu. Yani muhalefete ket vuran muhalefet partileri vardı. Başkasını Kazandı...

ÖZLEM (KARA NİNEME) Babaannemin mavi kanepenin üzerindeki iki büklüm titreyişi, sararan yüzü, moraran dudakları gözümün önüne geldikçe her şeyden önce yaşamsal ağırlığını tartmayı denerdim dünyanın. Belirtilerin tamamı ninemin yüzünde ciddileşirken ister istemez kaygıya kapılır, etkilenirdim ve o gün, o son gün, tüm dirayetinin eğilip büküldüğü anda anlardım gidecek, bir daha geri g...

BENİM KAHRAMANIM TÜRK HALKIDIR ÜZERİNEGüzel Türkçemize yaraşan, güzel Türkçemizle vücuda gelen, kalabalıklardan, yoğunluklardan beslenen, daha doğrusu demokrasiyi ifade eden gücünü halktan alma söylemi, siyaset dışı kullanımıyla da deyimleşebilen bir nitelik kazanmıştır. Bu sebepledir ki güzel başlayan bir giriş arz eder ve en çok duyduklarımız arasında yerini koruyarak halkta ve halkın ...