Affet

Şiir bilinmezlik ceketini giydiğinden beri
Şarkılara yakışmıyor sesim
Okunmayı bekleyen kitaplar
Masamın üstüne çöreklenmiş yıldız kümeleri
Koparmaya kıyamıyorum, cahilliğim bu yüzden.

Seni düşündükçe ters yüz olan bir dünya var
Zincirinden boşanmış zaman...
İsmini yüreğime salık ver
Hatırlamıyorum neleri unuttuğumu
Fakat sıklıkla anımsıyorum
Şehirler merhametin bittiği yerden başlıyor
Sınırlar belirleniyor böylece.
Bencilliğimi affet sarışınım
Zehrimi em, sonra tükür yüzüme.