YABANCI OYUNUNA DAİR

Ana karakterin ismi Özgürdür, bu manidar bir isim çünkü karakter hep başkaların dünyalarının tahakkümü altındadır. Normal bir ailenin çocuğu Özgür, annesi yüksek babası ise bir çaycı. Baba ve annenin kavgalarının temeli de bu; kafalardaki geleneksel ilişkinin ortasına hiyearşinin konması! Üstüne baba eşinde bulamadığı itaat ve seksiliği başka bir kadından almaya çalışır. Ve bu da evlilğin iplerini kesen son bıçaktır .

Biraz Özgüre dönelim; Sadece çocukluğunda bir kez gördüğü kıza aşık olup onu kendi zihin dünyasına hapseden bir adam Özgür, hayatının mesleğini bile annesi seçti, arkadaşları sadece anlattılar ona dinlemediler (aslında Özgür karakteri şu kadim soruyu sordurtabilir bize ; Tercihlerimiz ne kadar ''bizim '' tercihlerimiz ?) Aslında o biraz da bunun hatası çünkü o asla kendi fikirlerini söyleyemedi. Söylese de dışarıya değil de kendi zihnindeki insanlara söyledi, onlarla bağ kurdu. Daha küçük bir çocukken aldığı yaraları bir madalyon saklar gibi zihninde sakladı. Yatmadan önce eskiyle kavga etti, zorla bir kadına sahip olmaya kalkan babasıyla, güç hastası annesi onu hiç mi hiç dinlemeyen ama hep konuşan arkadaşıyla, hepsinin gerçek facia anlarında dondurup zihnine koydu, yıllar geçtikce onları raflarından çıkartıp onlarla oynadı , bu birazcık da evciliğe benzer bir oyundur. 

Özgürün ''Özgür'' olma sürecini anlatmadan önce zaman geçerken oyuncuların işleyişin sesini elleriyle çıkartmasını anlatmalıyım. Bu ilk önce bana saçma bir tutum olarak geldi. Ama düşününce hayatın istesek de istemesek de disiplinli işleyişini temsil ettiğini kavradım. Hepsi aynı hareketi yapıyor. (Yanlış hatırlamıyorsam Özgür sonlarda artık zamanı kendi yumruğunu vurarak ''işletmiyor '' ) Özelden baktığımızda herşey farklı gözükürken uzaktan aslında herşeyin monoton bir işleyiş olduğu açığa çıkıyor.

Gelelim Özgürün ''Özgür '' olma sürecine; Özgür herşey olduktan sonra, yani gömünce çocukluğunu kendi bilincine artık acımasız bir avukat olmuştur. Tek istediği saf başarıdır. Özgür başarı yolunda hamleler yaparken ancak Rüyasında yaşama hakkı tanıdğı çocukuluğu -yani vicdanıyla- karşı karşıya gelir. Sonra da hayallerinde yaşattığı o güzel kız, kısaca tüm geçmişi Özgür'ü yargılamak için bir aradadır artık. Geçmişiyle kavga eder Özgür, onunla konuşur. Sonunda hepsini devirip geç olsa da gerçekten Özgür olur .