Bu ülkede hiç bir zaman Liyakat diye bir Kavram olmadı! Çok az istisna hariç, kimse hak ettiğini alamadı.Hak etmeyenler de bulundukları yerlere başka yetenekleri ile geldiler!..Kimisi yalakalıkla,Kimisi Torpille,Kimisi de toplumun önem verdiği bazı değerleri kullanarak geldiler!Bunların bir kısmı Din'i kullanarak,Bir kısmı Atatürk'ü kullanarak,Bir kısmı Etnisiteyi ön plana çıkarıp kullan...
Mavi;
Boğazında düğümlenmiş bir umut hali,
Ve hasretle bekleyiş, hiç gelmeyeceği…
© Kaan Özaslan @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
bir varlıktan bir anlığa açılır pencereler
öyküler barındıran evlerin
eskimek bilmeyen o derin
bekleyişi
sessizliğin ayağında vurgulu cümleler gibi durur
ahşap kokusundan
bilsen kac çocuğun gözyaşını sildim
mâhur tebessümün ile
bir çoğu sen gibi baktı nemli gözlerime
onlar gülümsedi ben ağladım
bin yıllık hasret ile okşadım saçlarını
ellerimin tedirginliği özlemine denkti
Ürkektim hayallerin kadar
seni unutmam... unutma
© Kaan Özaslan @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
daha ne diyeyim oy nazlım
Fırat yamacında dere boyu ölüler
gönül gözünü yum da öyle bak zulme
gözyaşın bu çıkmaz sokakta vurulur
düşersin dayanamam
Eşiğinden döndüm diye darılma
Kapına yepyeni türküler astım
Dinlemekten asla, bıkma, yorulma
Kapına yepyeni türküler astım
Bir söz vardır, hiç duydun mu bilemem
Gözden ırak gönülden de ırak yar.
Senden gayrı bir sevdalık dilemem
Ustasını candan sever çırak yar.
Geçtiğin sokaklardan geçiyorum yeniden,
Yürüdüğün yolları gözlüyorum,
Yoksun.
Nereyi kollayacağımı bilmiyorum.
Bakıyorum gökyüzüne,
Nüfuz oluyor bu düşler.
