Eti bırak, sebzeye hasret kaldı milletim,
Solup gidiyor yüzü, bet ve beniz çalındı.
Memur, işçi, emekli, gariban, dul ve yetim,
Yutkunamıyor artık yanık geniz çalındı.
Olur mu diye sordum,
Nafileymiş, olmazmış...
Cevabı seziyordum,
Nafileymiş, olmazmış...
Tanımadan sevda olmaz diyorsun,
Bin tanış, bir cânan etmez sevgili…
Geçer bu hevesler, kalmaz diyorsun,
Bu yürek vurdukça bitmez sevgili…
Bırak şiir olup akayım sana oluk olukTürkü olup dilleneyimBırak gözyaşlarından özgürce aksın şarkılarYağmurlar ıslatsın saçlarınıVe izin ver, seni annem kadar seveyim.
İnsan dermanını nerde olsa tanır
Kuramsal bir derdin pençesindeyken
Gözlerin tamamlıyor gizlerime çizdiğim
Tablonun eksiğini
Ne olur, bu kadar insafsız olma,
Bir yanlış, üç doğru götürmez hocam.
Durmadan hatamı yüzüme çalma,
Bu çatlak gemiyi batırmaz hocam.
Kaç iç çekiş,
Tanrı'ya kaç yalvarış?
Boğazda kaç düğüm,
Göğüste kaç kelepçe?
Yıllarca anlattım... Anlatamadım.
İkilik, birlikten beterdi oysa...
El ele tutuşup, hep adım adım,
Yürüsek bu yokuş biterdi oysa...
Tanımıyorsun diye asla suçlamam seni,
Gel diyenin peşine takılan vatandaşım.
Tanımaman normaldir sayın vekilim beni,
Beş yılda bir yüzüne bakılan vatandaşım.
