oysa ben ülkemi ne çok öpmek istemiştim
gözlerinin beyazından
Eski töre bozulmuyor yarınlar kara,
Gönülü yoruyor bu derin yara,
Dünler zaten içli birer hara,
Kederli gönül hangi derde yana.
Telif Hakkı
© Hüseyin Erdoğan @ tahtapod.com|Tüm hakları saklıdır.
Nüfusuna aldanmayın siz kardeşim
Yalnızım ben işte,
Koskoca metropolde,
Beyoğlu sapağında
Dilini ısırdın,sözleri yuttun,
Coşkun seller gibi çağlarken hem de…
"Biraz dinlen" diye beni uyuttun,
Kanayan yaramı bağlarken hem de…
Ayıplanmasın imtiyaza prim tanımayışımız
Yadırganmasın biz ilkokul sıralarında bıraktık sınıf ayrımını
''3-A'' ''5-C'' gibisinden...
Ve her nedense ısrarla büyümek istemezken
Bozuldu evciliklerimiz
Acılar nezaretinde zorla büyüttüler bizleri;
Büyüdü bir nesil, büyüdü sezgilerimiz.
Tele vurup sazlarını
Çalıyorum görmüyorlar.
Tavuk verip kazlarını
Yoluyorum görmüyorlar.
Ben hep sana özendimHele ki gitmekse konu daha bir fazla.Zaten cesaretine de hep imrenmişimdirSöyleyemediğim nice şey gibi. Ne zaman,Aykırı bir yaz kente giriş yapsaZil çalar eteklerinBunu görüyor olsam daMümkün mü önünde durmak? Şanssızlığım o ki;Bulunduğumuz dalın en olgun meyvesi sensinEtrafında hiç dengin yokVe aşağıdan devamlı göz kırpıyor toprakTam olarak,Kadere boyun eğişim de bur...
Köylü der ki baştan başa
Çalıştırır hepten boşa
Elimizden üç kuruşa
Malı bizden alır zâlim.
