Yaralı, ümitsiz ve çok yorgunum,
Sen garip kalbime saplanan oksun.
Yüreğim kanıyor, yanımda yoksun.
Sen gerçek sevda nedir bilir misin efendi,
Sevda berrak bir sudur, asla kaldırmaz fendi,
O suyun pınarını korur iken tükendi,
Şu koca ömrüm ama yine de vazgeçmedim.
Bak dumanlar çökmüş sizin illere,
Sisin ardı görülmüyor Mihrinaz,
Hasretin dönüştü coşkun sellere,
Önü sıra durulmuyor Mihrinaz.
bir anlık hayali toplar ince sine
deliler ve diriler
döner durur yine aynada
çiçeklerle konuştuğun gibi konuş benimle
durma ha!
© Nazmi Sancar Yıldırım
Siyanürle altın ara
Kapanır mı böyle yara?
Dozerlerle yara yara
Kes ormanı kaz dağları!
Yağmalandı Kaz Dağları!
Gözlerindeki o keder izini
Silmeyi ne kadar isterdim bilsen.
İçine attığın derdin gizini
Bilmeyi ne kadar isterdim bilsen.
Yolunda türaptır bütün vücudum
Ömrümü uğruna adarım canan.
İşte ellerinde benim mevcudum
Ben senin sevdiğin kadarım canan.