Susturun şu yetim çocuğu ağlamasın kaderine
Söndürün şehrin ışıklarını sela veriliyor içimde
Düştüm yola elimde Kur-an dilimde besmele
Dönemem geri sözüm var Azrail'e
Şiir dediğin kelimeler yığını değildir, gerektiğinde senin kuracağın bir cümle karşındakine kitap bitirmiş kadar haz vermelidir...
İçimdeki (s) evi sana ayırdım, buyurmaz mısın!
OPARETÖR
ağlamasını bilir bizim çocuklar
annemizin üzerimize örttüğü yorgan gibi
sıcacıktır gözyaşları
vakit hasrete durur
gecedir, ayazdır, soğuktur
saklar karanlık hıçkırıklarını
sesleri boğuk boğuktur
en çok bir Anadolu annesinin eline yakışır kurt işareti
dersin,çağına başkaldırıyor parmakları
bakışları ölüme ölümsüzlüğü içiren ağıttır
hüznüne denk düşer mağrur duruşu
giden candan öte candır
evlattır
Asım son bir kez arkasındaki ölüye baktı sonra önüne döndü. Selimle tanıştıkları beşinci gün birbirlerine birbirlerine yaşlanacaklarına dair söz vermişlerdi. Şimdi ise Selim bütün gençliği, tazeliği barındıran bedeniyle arkasında yatıyordu. Liman AVM'nin orada inip meydana doğru yürüdüler. Levent ve Selim, Asımın arkasında kalmıştı. Şehre karanlık yeni yeni çökerken normal saatinden beş ...
Telif Hakkı
© Berat Şendil @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
eğer istiyorsan ben giderim
notaları intihara meyilli bir keman sesi kalır ardımda
kimsesizliği koklarız
senli benli düşlerin girdabında
toprak ulu
toprak vatan
toprak sessizliğe bezenip suslarıma çatan!
"Sus" diyemezsiniz bana
ben asi çığlıkların rençberiyim
Niçin sızılarsın hicrân-ı kalbim,
Yârene tuz basan içinden midir?
Âlem-i men'amdan bî-haber hâlim,
Cilve-i mün'âmın yüzünden midir?
Sana "gel" demiyorum Sultan,
Gelmeyeceğini biliyorum.
Dur! Yine kızma hemen,
Sadece hayal kuruyorum.
