Mevla'm bir tek seni yaratmış sanma,
Hor görme vallahi ben de insanım.
Güzelliğin geçer, sihrine kanma,
Hor görme vallahi ben de insanım.
Duymazsan da benim nâralarımı,
Neden ağlıyorum? Hele onu sor!
Sağalmaz sandığın yaralarımı,
Neden bağlıyorum? Hele onu sor!
Sevda yelkenime seni dokudum,
İlmek ilmek nakışında sen varsın,
Sana şiir diye seni okudum,
Her mısranın akışında sen varsın.
Bir şair hayal et, hep aşkla yazsın,
Gördüğü her bank'a adını kazsın,
Ne yüceymişsin sen, gönle sığmazsın(!),
Burada aşkından bahsetmez şair,
Konusu aşk değil, siteme dair…
Bir velvele ile ömrüm geçirdim,
"Say" dedim, yerinde saymadın zaman.
İnecekken hep durağı kaçırdım,
"Duy" dedim, sesimi duymadın zaman…
Sensiz bir kış gecesi daha bitmek üzere,
Odam kapkaranlık ve üşüyorum.
Sanki bitmez bir uçurumdan,
Sonsuzluğa düşüyorum…
Neden yüzündeki bu kırgın bakış?
Görüşmek mi, senden ne istedim ki?
Her duruşun nispet, her sözün çıkış,
Erişmek mi, senden ne istedim ki?
Mihrinaz kim? Diye soran olursa,
Suları dupduru göllere baksın.
İlkyaz seherinde gören olursa,
Üstüne çiğ düşmüş güllere baksın.