​İslâm toplum hayatına girdiği ilk yüzyıl da müthiş bir ün kazandı ! Ün kazandı diyorum, çünkü insanlığa bir nevî umut saçtı, herkes birbirine bu yeni inançtan, Hz. Muhammed'den (SAV) bahsetti ve bunun yanında O'nun verdiği mücadele ile yayıldı ! Dünyayı yeniden dizayn eden bu dinin Allah'ın dini olduğuna hemen herkes inandı, imân etti !

Sebepleri nelerdir ?

• Adaletle seslenişi...
• İnsan haklarına verilen önem...
  (Köleliklerin olduğu bir dünya da ilk bu inanç bundan bahsetti...)
• İnsanlar üzerindeki baskıyı kırması, toplumu yaşanır kılması ... 
• İlîme, bilime verilen önem ...
• Ve bütün bunların yanında insan mantığında kabûl görür olması...

Bunları yazarken biz geldik aklıma, biz zaten böyle yaşıyoruz, biz Oğuz'lar ve dahî bütün Türk kavimleri böyle yönetiyor, yönetiliyoruz. Fakat dünyaya bu inancı yaymak gibi bir gayemiz olmadığından dünya bizim inancımızla tanışmıyor...Bizim inancımız tamamen Tanrı, doğa ve özellikle atalarımızın ruhları üzerine kurulu olduğundan yaymak derdinde değiliz ! İslâm'ı kabûl etmemiz de bu sebeple hiç zor olmadı. Çünkü Türk zaten bunların hepsini bilir ve imân eder, İslâm'ın bizlere emri bir tek ibadettir, çünkü İslâm'ın diğer emirleri zaten doğuştan bizimledir, Sultan Alparslan'ın deyişiyle;

​Üşüyorum dört iklimde
Harlayacak közüm mü var?
Çektiklerim hep aklımda
Unutmakta çözüm mü var?

Doğu Türkistan'ın sürgündeki eski İçişleri Bakanı hala Türkiye'yi umut olarak görüyor.

Geçenlerde Doğu Türkistan eski İçişleri Bakanı Kocaelin'de bir konferansta konuşmuş ve zulümleri anlatmış konuşmasının bir noktasında da ''Eğer Türkiye güçlenir ve bölgede ne kadar çok söz sahibi olursa bizler de, tam bağımsızlığımızı kazanmamızda bizlere en büyük desteği vereceğinden eminiz. Ülkemizde yapılan katliamların durdurulmasında en büyük etken Türkiye'dir" demiş. Tespit doğru ama ben onun kadar ümitvari bakamıyorum bu ülkeye çünkü bir toplumu oluşturan fertleri tavırları ve düşünce dünyaları o ülkenin güçlenip güçlenmeyeceğine karar verir. Oysa ben tanıdığım insanların sosyal mecralardaki ikiyüzlülüklerini görünce bizlerin güçlenmeye imkanımız olmadığını düşünüyorum.

Sahi Doğu Türkistan demişken o ikiyüzlü insanlara bir kaç söylecek sözüm var;

Uzaklara gidesim var,
Öyle çok uzaklara...

Gönlümde sadece en çok sevdiklerim,
ve bir tek onların derdi sırtımda,

Uzaklara gidesim var,
Öyle çok uzaklara...

bak yolcu saatler önce
susan yol bu hüzün türküsü
çay üşüdü...

boş sayfalar arasında kalan
öykünün ağıdını yakmak
kal boş sayfalar arasında
an...
sabret, bitecek
öylece sürecek yaşamak