Fatih Ergin / ​Ortadoğu Gazetesi - 20 Aralık 2015 

Türk siyasetinde '' merkez '' kavramı, çeşitli dönemlerde tartışma konusu olan hususlardan biridir. Ancak bu tartışmalar, bugüne kadar hep siyasetin sağ ve sol yakası üzerinden yapılmış, sağ ve sol çizginin arasında bulunan siyasi merkez daima yok sayılmıştır. Söz konusu merkezin varlığını anlayabilmek için önce Türk siyasetin sağ ve sol yakasını değerlendirmek gerekir.

Sağ ve sol kavram, ilk kez 1700'lü yılların Fransa'sında siyasi literatüre girmiştir. Türk siyasetinde ise, cumhuriyetten sonra ve 1950'li yıllardan itibaren karşılık bulmaya başlamıştır. Ancak siyasi partilerin sağ ya da sol tarafta somut olarak saf tutmaları, 27 Mayıs 1960 ihtilalinden sonraki döneme denk gelir. 1965'te, CHP lideri İsmet İnönü, CHP'nin ortanın solunda olduğunu söylemiştir. İnönü'nün CHP'yi ortanın solunda konumlandırmasının temel sebebi, Marksizmin gençliği etkisi altına alma sürecine girmesi ve bu durumun İnönü tarafından tehlike olarak görülmesidir.

​Genel Merkez 19 Haziran kongresini tanımadığını söylüyor.

Kongreye katılmıyor, katılanları engellemek için her türlü baskı ve tehdidi uyguluyor.

Tereddüt oluşturmak ve insanları tehdit edebilmeyi sürdürmek için 6 aydır olduğu gibi hukuki kılıflı yalanlar uyduruyor.

Böylece hastalar, gelemeyenler, kafası karışanlar, korkanlar da dahil bütün katılamayan delegeyi kendi tarafında saymayı hedefliyor.

Kongre delege sayısı 1.203. Salt çoğunluk 602.

Genel Merkezin bütün hesabı, yarıdan daha fazla delegenin katılımını engelleme yönünde.

Başarırlarsa çoğunluk bizden yana deyip, bugüne kadar olduğu gibi üstün performanslı çalışmalarına devam edecekler ve MHP'yi iktidara taşıyacaklar.

Milliyetçi Hareket Partisi'nde Devlet Bahçeli muhalifleri olan genel başkan adayları bundan birkaç ay önce olağanüstü kurultayı dillendirdiler dillendireli, özellikle MHP yönetimi ve onun propaganda aracı olan Ortadoğu Gazetesi'nde, tetikçi kalemşörler tarafından karalandılar. Adayların neredeyse tamamı çeşitli kelime oyunları, bilinçli-bilinçsiz çarpıtmalar ve algı yönetimleriyle topa tutuldular. Fakat Balgat'ın algı yönetiminin MHP tabanına sökmediğini, ülkücülerin bu numaraları yemediğini Balgat ve Ortadoğu Gazetesi çalışanları ibretle şahit oldular. Karşılarında koyunların değil, bozkurtların olduğunu unutmuş olmalılar. Işbu yazı esasen bir sosyal medya platformunda bir tartışma üzerine verilmiş cevabın genişletilmiş halidir. Bahçeli hariç MHP genel başkan adaylarından öne çıkanlar hakkında bir değerlendirme barındırmakta ve bilhassa, başlıktan anlaşılacağı gibi, neden Meral Akşenerîn MHP genel başkanı olması gerektiğini izah etmektedir.

1- Meral Akşener üzerine dillendiren en önemli eleştirilerden biri, Akşener'in DYP geçmişi ve rahmetli Alparslan Türkeş hayattayken başka bir partide bulunmasıdır. Buna ilaveten Akşener'in AKP'nin oluşum sürecinde bulunması da eleştiri konusu yapılmaktadır. Öncelikle bu bağlamda bir yanlış algıyı güzeltmek gerek, Akşener AKP kurucularından biri değil, kuruluş sürecinde bulunmuş fakat parti kurulmadan yanlarından ayrılmış biridir. İkisi farklı şeyler. Mâzisinde başka parti vardır, doğrudur. Fakat Celal Adan gibi bir şahsı hazmedenlerin bu konuya takılmaması gerekiyor. Nitekim Akşener MHP'de aktif siyaset yaparken Türkeş'in yanından ayrılanlardan değil, siyasi hayatına başka bir partiden girmiş biridir. Kendisi defaatle ülkücü bir aileden geldiğini açıklamıştır. Bu konuda sıkıntı yoktur fakat MHP'nin başında başka partide mazisi olanın genel başkan olup olmaması gerektiği tartışabilecek bir konudur. Birazdan izah edeceğim gibi, şu siyasi konjonktürde bunun önemli olmadığını düşünenlerdenim.