​Pirimiz Sait Faik vakti zamanında "çay, simit, kaşar peyniri arasında derin bir muhabbet ve kardeşlik bağı vardır." demiş.

Üstüne hemşerimiz Aşık Veysel "çay var içersen, ben var seversen, yol var gidersen." demiş. Bunlar yetmezmiş gibi Haşmet Babaoğlu da çıkmış; "çayın kalabalıkla arası iyidir, muhabbeti kuvvetlidir. Oysa kahve ya yalnızlık ister ya da sevgili." diyerek meseleye farklı bakış açısı getirmiş. Çay meselesinin tıbbi yönü de var. Mesela şekersiz ve demli çay dişleri ve diş etlerini kuvvetlendirir. Bununla birlikte çay yakınlaşmanın ve samimiyetin göstergesidir. Bir yere -ev, ofis, iş yeri- girdiğiniz zaman size çay getirilmesi orada istenildiğinize işaret eder.

Görüyorsun aziz okuyucu, her zaman olduğu gibi şimdi de seni düşünen muharririn çay meselesini bile hem edebi hem tıbbi hem de sosyolojik yönlerden ele alarak senin iyiliğini düşünüyor. Fakat sende takdir edersin ki bunlar bir girizgah meselenin aslı değil.

​Çinin Yunnan Universitesinden Çinli bir bilim adamı olan Wei-Hua Shou Doğu Türkistan,İç Moğolistan Kuzey Çin'de yaşayan 14 farklı etnik grubu dahil ederek yaptıkları genetik çalışma 2010 yılında Human Genetics (İnsan Genetiği) dergisinde yayımlanmıştı. Bu Çalışma bilimsel gerçekleri saptırarak Çin devletinin resmi idelojisine hizmet eden bilimselsiliği tartışılır bir çalışmadır.

Fonda Neşet çalıyordu. 

Ne çaldığını bilmiyordu belki, çünkü hangi parçanın çaldığını fark edecek kadar kendinde değildi. Olsun. Şunu bal gibi biliyordu ki Neşet çalıyordu ya o yeterdi. Hatta Neşet karşısında oturuyordu. Konuşuyorlardı, dertleşiyorlardı. İçlerini döküyorlardı harman döker gibi... Hayır! Ne Neşet vardı karşısında, ne de konuşuyordu onunla... Neşet, karşısında değil onun gönlünde çalıyordu. Hatta Neşet, tüm türkülerini onun için havalandırmıştı!

Saate baktı, gece yarısını epey geçmişti. Neden saate bakıyordu ki? Neşet dinlediğine göre elbette vakit gece olmalıydı.

​Uygurlar, dünya tarih sahnesine ilk olarak çıkan Türk boylarındandır. Çin tarih belgelerinde en eski devirlerden bu yana yer almaktadırlar. Bugün, Doğu Türkistan sorunu dünyada değişik biçimlerde algılanmaktadır. Sorunla ilgili görüşleri ise iki ana grupta toplamak mümkündür. Çin Halk Cumhuriyeti'nin (ÇHC) başını çektiği birinci gruba göre sorunun kaynağı, Uygur halkının kendisidir. Tarih boyunca Doğu Türkistan adıyla anılan bir coğrafi bölge veya devlet olmaması yalanına dayanır, Çin sömürgeciliğine göre Pantürkizm ve Panislâmizm hayali peşinde koşan bir grup insan, bölgeyi ÇHC'den ayırmak istemektedir. Karşı görüştekiler ise sorunun, ÇHC'nin yürüttüğü şiddet politikası ve insan hakları ihlallerinden kaynaklandığını iddia etmektedirler.

!Büyük Türkistan'ın kötü niyetli,acımasız ve yayılmacı Komşuları tarafından işgal edilerek istila edilmesi ve daha sonraki aşamada sömürgeleştirilmesi hemen hemen aynı tarihlerde meydana gelmiştir. Çarlık Rusyası Türkistan Hanlıklarından Hive Hanlığını 1880'lı yıllarda Göktepe meydan savaşından sonra bugünmü Türkmlenistan topraklarına tamamen egemen olmuştur.Diğer yandan Çin – Mançu İmparatorluğunun General Zu Zung Tang komutasındaki 400 bin kişilik işgal ordusu Osmanlığı Devletine bağlı Doğu Türkistan(Kaşgarya) İslam devletinin vaarlığına son vererek 1877de bu topraklar son kez işgal etmiştir. Doğu türkistan tarihinde 2. Mancu- Çin istilası olarak anılan bu işgal hareketi İngilizilerin Çinlilere verdiği kredi ve Rusların bu kredi ile Çin'e sattığı Silah, yiyecek ve lojistik destek sayesinde ancak, gerçekleşebilmiştir.

​Bazen yazı yazmaya gerek duymaz insan bir fotoğraf karşısında.

Kimi zamanbir fotoğraf karesine kitaplar dolusu dizeler yazarken kimi zaman gerçeği, kimi zaman hayallerinizi, kimi zaman hikayeleri bir kareye sığdırmaya çalışırsınız.

Bu yazıyı yazma kararını verdiren 3.5 yaşındaki bir bebeğe ''parasızlık yüzünden kadına gidemeyen''bir ruh hastası, bir vicdansız, bir katil olsa da, bir fotoğraf karesini sizlerle okumak istedim sadece…

Uzun zamandır bir biyografi üzerinde çalışıyorum. Kısmet olur da çıkarabilirsem eğer pedofili'den kurtulan bir kız çocuğunun yaşamını da yakından incelemiş olacağız. Resmi ilk gördüğümde daha birkaç gün önce kitabın bir bölümüne alıntıladığım şu konuşma aklıma geldi.

'' -Polyannacılık nedir tam olarak o zaman?

​Zaten kimseyle anlaşamazdı. Hayır, hayır aksi ve huysuz değildi.

Aslında istese çok iyi anlaşabilirdi insanlarla. Sadece anlaşmak istemiyordu. İnsan sevmemek gibi tuhaf bir huyu vardı... 

Evet! yanlış duymadınız, insanları bir canlı türü olarak komple sevmiyordu. Sırf bu yüzden -çocuklar hariç- insanların ölmesine de üzülmezdi. 

O sabahta her sabah ki gibi erkenden uyandı. Kalktı, yüzünü yıkadı, elbiselerini giydi, evden çıktı. İnsanlar ona yeryüzünde sırtarıyormuş, fazlalıkmış gibi gelirdi. Yoldan geçen insanların yüzüne yine tiksinerek baktı. Durağa adımını attığı anda otobüs geldi. İyi, dedi. En azından beklemedik.