Var olman elinde değildi, kadın ya da erkek olarak doğman da. Bilakis doğmana rağmen insan olman elindeydi. Doğmalarına rağmen insan olmaya çalışan o küçük azınlığı, şemsiyeyle kümes kurcalar gibi dürtüklemen de gerekmiyordu, sayın çapı hacminden az, neye öfkeli olduğunu bilmeyen huzursuz kalabalık. Daha yavaş yavaş gelişmeye başlayan bedenlerinin utanılacak yabancı bir olguya dönüşmesi...
© Gizem Yazıcı @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
DAVADAN dönmek nasıl olur?
İki şekilde olur; ya davayı sürdürenlerden ayrılırsınız, ya da ayrılmaz ama davanın aksine olan her şeyi sahiplenirsiniz...
İşte Devlet Bahçeli...
Yolda yürüyorum. Gideceğim yer epey uzak fakat hava güzel. Ben ise yürümekten kendimi alamıyorum. Havada matem var, belli. Durgunluk sinir bozucu şekilde doğaya ve insanlara hakim. Doğayı anlarım, çünkü kış yaklaşıyor. Fakat insanları anlayamıyorum. Bu durgunluğu insanoğluna yakıştıramıyorum. Özellikle bu kanla beslenmeye alışmış topraklara… Doğa kendini her sene yenileyen bir düze...
Ne Yapılabilir?Bugün Allah razı olsun Harun Meral başkanım ile görüştük. Ne yapılabilir Başkanım dedim? Ne yapılamaz ki cevabını aldım. Başkanım bulunduğumuz yerlerde neler yapılabilir konusunda harika fikirler verdi. Bilmem başarabilir miyim?19 Haziran gününden itibaren kendime çevreme büyüklerime aynı soruyu soruyorum: Ne yapabiliriz?Bugün istersek herşey yapılabilirmiş öğrendim.Atalar...
Kesik bir öksürükle gözlerini açtığında köstekli saatine doğru uzanmak istedi lakin yorganı üstünden kaldıracak o kuvveti toplamakta da zorlandı.Akrep ve yelkovanın hangi sayılar üstünde durduğunun merakını da bir süre sonra üstünden attı çünkü artık o da farkına varmıştı pek önemi de kalmamıştı bunu öğrenmenin.Yarım bir şekilde açılan gözlerini tavana doğru diktiğinde bir insanın gece vakti başına gelebilecek en berbat şey onu da yoklamıştı. Bambaşka bir yerde hayata başlamış şimdi hangi zamanının içinde olduğunu bile bilmediği,bambaşka bir yerdeydi. En son ne zaman böyle hissettiğini düşünmek üzere Tanrı'dan bir müddet daha beklemesini rica edercesine derin nefes aldı.Sarı Mustafa diye kendisine seslenildiği Selanik günlerine gitti, ana kucağının, baba ocağının sıcaklığına atmak istemişti kendini sonbahar İstanbul'unda.En çok da o günleri özlüyordu, belliydi gözlerinin içinden. Sarı Mustafa'nın Kemal'ine doğru çoktan yola koyuldu. Masabaşında yitip giden vatanı için asker olmayı kafasına koyduğu, fırtınalı bir denizin ortasında alabora olmuş bir milleti çekip kurtardığı o yıllara gitti. Ali Rıza oğlu Selanikli Mustafa , Manastır'daki yatakhane yatağını, dolabını da düşünmeyi ihmal etmedi. Anılarını, gençliğini ve çocukluğunu sığdırmaya çalıştığı Manastır Askeri İdadisinin dolabının yerinde şimdi kim bilir ne vardı diye düşündü.
© Gizem Yazıcı @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
Hasan'ım sensiz tam 6 sene geçti... "Ve tarih bir gün; aciz içinde şehadete susamış bir ülkücüden daha müthiş bir silahın icat edilmediğini yazmak zorunda kalacaktır" Seyyid Ahmet Arvasi Merhum Arvasi Hocamızın'da yukarıdaki sözü ile bahis ettiği Türk Milliyetçileri yani Ülkücüler ve davalarına olan aşkları tarihte kendine öyle yer edinmiştir ki; "Nefer" mertebesine erişmek ...
Hep deriz,
İnsanoğlu yaradılış sebebini unuttu diye. Gerçekten neydi o sebep? Bunu çocuklarımıza, çevremize anlatıyor muyuz? Sadece anlatmakla kalmayıp yaşıyor muyuz?
KOCA BİR HAYIR tabiki...
Kendi içimizde savunmalarımız çok. Bizi Yaradanı inandırabiliyor muyuz?
Ya ÖLÜM'ü de düşünüyor muyuz? Yoksa hep bu dünyalık mıyız?
Başımızı yastığa koyduğumuzda her gece uykudayken, vicdanımızı da uyutabiliyor muyuz?
Pişmanlıklar... Pişmanlıklar... İnsanoğlunun tüm dünya hayatı bu işte Pişmanlıklar...
Derviş azığının nefsle sohbeti
Kesmesi yolumuz izimiz olsun
Gönlünün tufanı yıkar her seti
Esmesi yolumuz izimiz olsun
