GEL ARTIK

​Bir sonbahar akşamında yazmaya başladığım sen..

Yazıldığın mevsime benzemeye başlayan mektuplar..

Şehir uykuda..

O çok sevdiğin deniz karşımda duruyor,

Simit attığın martılar uykuda..

Yağmur var İstanbul'da..

Bir yanı sararmış diğer yanı kararmış,

Dalından savrulan bir yaprak gibiyim bu aralar..

Yağmura eşlik eden, yanağımdan süzelen deniz;

O çok sevdiğin sahilde dalgalara karışıyor..

Günün doğmasını bekliyorum martı bağrışmaları arasında.

Gecenin en karanlık olduğu vakitte,

Umutların bittiği yerdeyim..

Bir sokağın çıkmazında,

Bir çığlığın sessizliğindeyim..

Güneş doğacak elbet, biliyorum..

Isıtmasa bile doğacak..

Ellerim acıyor, soğuktan..

İçim yanıyor, yokluğundan..

Ayrılık getireceğini bilsem hiç öper miydim gözlerinden?

Çayı sevmediğini bilsem hiç bahseder miydim hikayesinden..