Sonunda anladım
İnsan ta kendisi şeytanın
Karmaşık bir sürecin yamacındayken
Nefsim kulaklarıma öfke fısıldıyor
Sorgusuz aklım karışıyor birden
kentin ışıkları sendeliyor yine
biraz sonra düşeceğiz hep birlikte
tam orta yerine itilip kakılan dünyanın
oyuncak bebekler bile ağlayacak
suya değerken güneş
senin çok konuşan saçların
biraz sonra düşeceğiz hep birlikte
tam orta yerine itilip kakılan dünyanın
oyuncak bebekler bile ağlayacak
suya değerken güneş
senin çok konuşan saçların
Oğlumu okula gönderdim ama
Sınıfı geçti mi, kaldı mı bilmem!
İçini gören yok, üstü kaplama
Okuldan diploma aldı mı bilmem!
Jilet,
Zıpkın gibi bir geminin
Evladı olmalı
Ustasıymış işinin
Hiç canımı yakmadı
Bileklerimi doğrarken
Farz et akıl tutulmasıydı yaşadığımız
Sevişmelerimiz, öpüşmelerimiz
El ele gezişlerimiz hep yalan
Farz et ki bir parçası eksik yapbozduk biz seninle
Madem, mutlak suretle gideceğim diyorsun
Durma, git!
Bu sefer tarumar etmeyeceğim kendimi
Hem, sen olmasan da uzayacak yine sakallarım
Fesleğenler sulanmazsa kuruyacak