Yine ahkâm kesiyor,
Kraldan çok kralcı.
Kendin kasım kasıyor,
Kraldan çok kralcı.
Çökmüştü ufuklara, kara kara bulutlar,
'Hasta adam' dediler, gerek yoktu meale.
Yangınların külünden, filiz verdi umutlar,
Vatanımın bağrında, göründü nurdan hale,
Kanla yazıldı destan, 'Geçilmez Çanakkale!'
- Bu toprağın büyüklerinden, Destan Şairimiz'e rahmetlerle...
Selâm yollamıştık ulu dağlara
Nâmımız kök saldı eski çağlara
Şunu diyeceğiz kalan sağlara
Dilde türkü, elde sazım olacak
Türkiye bizimdir.. bizim olacak...
Destanlar destanlaştı vatan denen davada
Canların canlarını vakfettiği savaş bu!
Merminin mermi ile çarpışırken havada
Canların canlarını vakfettiği savaş bu!
Merminin mermi ile çarpışırken havada
Güllelerin toprağı titrettiği savaş bu!
haydi beklerim çiçeğe vursun kayısı
çoğalıyor güneşin mahalle baskısı
sönen ocakların eksilen dumanı yükseliyor
akşamcı lambaların perdeye düşen aksi
sürekli ıslık çalması
sigarası ciğerinde sönen aşkın
topal sancıların yetim bıraktığı
oyuncağını kırdılar çocuk olma yaşımın
Sebepsizce güldüğümü,
Kimse bilmez, tek o bilir.
Bir'i bir'e böldüğümü,
Kimse bilmez, tek o bilir.
Derler ya, bu devrin mayası bozuk
Talandan, vurgundan, suçtan haber ver..!
Hâk'tan kopan bir nesiliz.. ne yazık
Garipten, fakirden, açtan haber ver..!
TÜRKİSTANLI MÜCÂHİTLERE...
Türkistan'ım davam ise,
Kara zindan, ben ölürüm...
Çık nefesim, karış sese,
Boğar duman, ben ölürüm...
Telif Hakkı
© Nazmi Sancar Yıldırım
