"Ozan Arif kimdir?" diyorsan bana,
Türklüğe çatanı oyan adamdır.
Hastayken doğrulup kalkarak sana,
Hainleri bir bir sayan adamdır.
perdesini açarken ellerin sesitoplayıp bütün geçmişi gidiyor sabahsaymadımkaç zerrem ziyanbu duygularla şimdi sanaşarkı söylemek isterdim inan aynı matemi dinlesarıyor başa yine alı yeşiliolsaydın ya ağlasaydık demekincitiyormuş zamanı belli dağ ova demeden hiçatmışken umutları bizömür sancısının eksilmiş kapısındanne kolaydı gülmek oysayetişmedi yarına yarım kalan duvardan düştüğ...
"Bu dünyadan gittin ya, sürekli yanacağım
Âşık Avşarî
Yazdığım destanlarda, adını anacağım"
"Arkamda dur yavrum" demiştin bir gün
Ben verdiğim sözün arkasındayım
Geçmişe bakarak ölsem de her gün
Senden kalan izin arkasındayım
Biz onu çok sevmiştik, ruhu şâd mekânı cennet olsun.
Ey! Arif'e vefasızlık edenler,
O, ehl-i vatandı, ya siz kimsiniz,
Utanmadan kan davası güdenler,
O ter akıtandı, ya siz kimsiniz.
Sen gidince yetim kaldık ozanım
Türk ağlıyor, sen toprakta, ben naçar
Haykırarak kutlu destan yazanım
Türk ağlıyor, sen toprakta, ben naçar
Ozanca anmalı, Ozan'ı...
Yürüyüp toprağımın bağrına,
Mûkaddes düşü, var kıl Ozanım…
Devâ olsun da gönül ağrına,
Cennet ırmağına dal Ozanım…
Telif Hakkı
© Nazmi Sancar Yıldırım
küçük bir şiir yaz mesela dünyalar kadar. anladım, göğün sökülmesi bundanöpünce ölürmüş mavibiraz sonra açar sabahı rüzgarsıkı tut aldığım nefesi şimdi hüzünavunmalı bu şiirde iki gözüm selamlasın sokakları bırakkimsesiz kimliğimdal fidan soğuk, üstelikdilimdeki suç benimunutma gönlümyalnızlığa ilişen son heceyi anlatsananasıl oluyordu sevdalı yaşamak göz ucumda akrep diyorumgidelimbiter...
yalnızlığın saati daha vurmamışken üçekesilmiş sokak sesleri şehrin uyuduğunu sanıyorlareksik çocuklaroysagözlerinin önünde upuzunderin bir çizgide yürüyorlar gerçeğin saçlarınıhiç örmediğin içintutuyorsun elinden bütün riyalarınzaman da bileniyor bıçak gibiah yaşamakyorulur mu güzelekırılmış bir salıncak babasından imzalı karnekirpiğine oyalanmış esrik bir türküçok sonrasandıklarda...
