​Otuz yıl öncesiydi ben doğmamıştım daha
Doğmadan adımladım ıssız kaldırımları
Kimi zaman oldu ki başkaldırmıştım şaha
Bir amaçta topladım tümledim yarımları
Yesevi sırlarını sevmezdi cahil zaman
Ateşe kül dökülür yetim kalırdı duman

​reyhan suyunda yıkandık
kara yazı sen ve ben
boydan boya memleket
dinledim konuşmalarını sustukça
inkâr...
zincirli gece
onulmaz dilimde bir türkü patlar

​başak kokuyordu bakışların
bu yüzden kavgam toprağa benzer

tarla başında
unuttuğumdan beri çocukluğumu
kalemim daha keskin
hayli zaman geçti
halamın entaresine mantar doldurmayalı
toprak yola isyan edeli
yakar ayaklarımı asfalt
bir apartman yıkılsa başıma da
dönsem geri
tutsam getirsem güne evveli

​Kapat gözlerini uyu küçüğüm
Aşk düşsün düşüne yönü görürsün
Derdimi sormadan büyü küçüğüm
Öykümde yarını dünü görürsün

ak saçlıların elinde dombıra
bir telinde sen varsın diğerinde ben
türküsünde bin asırlık öykü
ne güzeldi
Kırım bozkırında tozlanıp
Hazar gölünde yıkanmak
nasılda tutuşmuştu damlalar teninde
Sibirya buzuluna
taşımıştın güneşi bedeninle
suya doymuştu Taklamakan çölü
sadece biz yanmıştık Aybüke​

​takipsiz şimdi Alageyik
toroslara dargın
dolu dizgin koşuyor
Tanrı dağlarına
bilir ki bin kere can verdi Halil
düzenin namlusunda
yakarışı ünler eski çağları